Weeknieuws Israël september/oktober 2012

Het weeknieuws Israël verschijnt iedere week. Elke dag zal het nieuws bijgewerkt worden, behalve zaterdag. Op zaterdag, de Sabbat, zal geen nieuwsbericht verschijnen.

Vrijdag 5 oktober 2012: Schietpartij in hotel Israël

Een Amerikaanse man heeft vrijdag in een hotel in de Israëlische badplaats Eilat aan de Rode Zee het vuur geopend, waarbij een hotelmedewerker dodelijk werd getroffen. De politie schoot de schutter dood. Het is nog onduidelijk wat hem bezielde. Volgens de nu beschikbare informatie was hij een voormalige werknemer van het hotel en deed hij mee aan een Israëlisch-Amerikaans uitwisselingsproject. De man pakte het pistool af van een bewaker en opende het vuur in de Leonardo Club, een lobby van het hotel. Vervolgens maakte hij zich uit de voeten en sloot zichzelf op in een ruimte van het hotel. Van daaruit opende hij het vuur op de politie en leden van een anti-terrorisme eenheid. Die schoten de Amerikaan dood. Bron: De Stentor, Nieuws-uitgelicht-infonu/laatste nieuws Israël 05-10-2012

Donderdag 4 oktober 2012: Archeologische vondst bewijst aanwezigheid christendom in Gaza

In de Palestijnse Gazastrook wordt het klooster van Sint Hilarion (329 na Chr.) opgegraven en gerestaureerd, wat aantoont dat het christendom evenals het Jodendom hier oude papieren heeft. Tot nu toe heeft men twee kerken, een doopbekken, een hal en eetzalen van het christelijke klooster nabij de Palestijnse stad Dir el Balach ontdekt en blootgelegd. Het ligt ongeveer 19 kilometer ten zuiden van Gaza-stad en op 1,5 kilometer van de kust. 

Ruïnes van het klooster van Sint Hilarion

Mozaiek vloer van het klooster

Hilarion was een christelijke kluizenaar, die in 291 na Christus werd geboren in Tabatha in de buurt van Gaza. In zijn jeugd leidde Hilarion een strikt leven in de woestijn. Al snel kreeg hij aanzien en roem in de omgeving van Gaza.

Doopbekken van het klooster

Het doopbekken in de vorm van een kruis lijkt op een doopbekken in de Byzantijnse stadskerk in Schivta, 70 kilometer ten zuiden van Dir el Balach. Dit bewijst weer dat de bewering van de Palestijnen dat de Gazastrook een zuiver islamitisch land zou zijn, historisch onjuist is. 

Nog voordat de islam ontstond, leefden in Gaza Joden en christenen, maar de Palestijnen moeten dit wel met tegenzin erkennen. De afgelopen tijd zijn er nog archeologische vondsten in Israël, die bewijzen dat het land Israël al duizenden jaren Joods is. De archeologische vondsten weerleggen de Palestijnse beweringen. Bron: Israel Today headlines 04-10-2012

Donderdag 4 oktober 2012: Terreurdaden in september flink toegenomen

Volgens het rapport van ISA (Israeli Security Agency) is in september 2012 het aantal terreurdaden weer flink toegenomen. In tegenstelling tot de maand augustus werden in september 91 incidenten gemeld, terwijl dat in augustus er nog 51 waren. De stijging vond vooral in Judea en Samaria (39) en de regio Jeruzalem (28) plaats. Van de 67 aanvallen die plaatsvonden, ging het in 65 gevallen om aanslagen met molotovcocktails. Vanuit de Gazastrook vonden 24 aanvallen plaats. Dat was bijna gelijk met augustus, toen het om 23 aanvallen ging. Op 21 september werd een Israëlische soldaat tijdens het vuurgevecht met de terroristen bij de grens met de Sinaï-woestijn gedood. Verder waren 4 soldaten van het Israëlische leger gewond geraakt door molotovcocktails in Jeruzalem. 7 raketten en 8 mortiergranaten werden in september op Israël afgevuurd. In augustus ging het nog om 21 raketten en 3 mortiergranaten. Bron: IDF, Nieuws-uitgelicht-infonu/laatste nieuws Israël 04-10-2012

Donderdag 4 oktober 2012: Joden bekogeld door Palestijnen bij het Graf van Jozef

Ongeveer 1200 Joden die de afgelopen nacht onder begeleiding van het Israëlische leger naar het Graf van Jozef in Nabloes (Sichem) gingen om te bidden, werden met stenen bekogeld door Palestijnen. Ook werd er een granaat gegooid. Er waren geen gewonden of doden gevallen. Ook was er geen schade. Joodse pelgirms moeten altijd begeleid worden door het Israëlische leger, als ze het Graf van Jozef in Nabloes willen bezoeken, anders zouden ze gedood worden. Bron: Nieuws-uitgelicht-infonu/laatste nieuws Israël 04-10-2012

Donderdag 4 oktober 2012: Gewapende infiltranten naderen Golan Hoogvlakte

Dat het geweld in Syrië zou overslaan naar Israël, is de vrees van Israël niet ongegrond. Gisteren waren tientallen gewapende mannen naar de Syrische kant van de Golan Hoogvlakte getrokken. Dat heeft de IDF woensdag medegedeeld. Het is nog niet duidelijk wat de gewapende mannen van plan waren geweest. Vooralsnog was er geen sprake van schermutselingen aan de grens tussen Syrië en Israël. Er waren ook geen pogingen ondergenomen de grens met Israël over te steken. De gewapende mannen droegen geen uniformen en het is dan ook niet duidelijk of het militairen van het Syrische leger zijn of rebellen die strijden tegen het regime van president Bashar al-Assad. Mogelijk gaat het om gewapende infiltranten, vermoedelijk Jihadisten. De Israëlische bevolking maakt zich zorgen dat het Syrische geweld overslaat naar Israël.

Majoor-generaal Aviv Kochavi, hoofd van de militaire inlichtingendienst, heeft gisteren na een bezoek aan de Golan Hoogvlakte gezegd dat het Syrische geweld steeds dichterbij komt. 

Majoor-generaal Aviv Kochavi

Volgens hem vinden de gevechten tussen de rebellen en het regeringsleger op slechts enkele kilometers van de Golan plaats. Gezien het feit dat circa 50 Syriërs gisteren de grens bij de Golan Hoogvlakte naderden, is het bij de grens tussen Turkije en Syrië na een Syrische aanval al misgegaan, waarbij vijf Turken zijn gedood. Bron: Nederlandse Dagblad, Nieuws-uitgelicht-infonu/laatste nieuws Israël 04-10-2012

Woensdag 3 oktober 2012: Priesterlijke zegen voor het Joodse volk bij de Klaagmuur

Duizenden 'Kohaniem' (priesters) hebben woensdagochtend bij de Westelijke Muur ter gelegenheid van Soekot, het Loofhuttenfeest, de zegen uitgesproken over het Joodse volk. De nakomelingen van Aäron, de broer van Mozes, komen bij alle drie de pelgrimsfeesten naar Jeruzalem en spreken daar de priesterlijke zegen uit. Naast Soekot komen de priesters ook voor Pesach (Paasfeest) en Sjaoe'ot (Wekenfeest ofwel Pinksteren) naar het laaste restant van de Tempel, de Klaagmuur. In de tijd van de Joodse Tempel in Jeruzalem leidde deze priesterlijke klasse daar de eredienst en de offers. Tegenwoordig wordt alleen de oeroude zegen uitgesproken die de opperrabbijn voorzegt en de verzamelde priestergemeenschap nazingt.

Duizenden Joodse pelgrims voor de priesterlijke zegen

Voor de Ashkenazische Joden, afkomstig uit Oost-Europa, sprak opperrabbijn Yona Metzger de zegen uit en voor de Sefardische Joden uit het Middellandse Zeegebied hun opperrabbijn Shlomo Amar. Na de ceremonie van de zegening begroette de opperrabbijn pelgrims in de loofhut bij de Westelijke Muur. 

Opperrabbijn Yona Metzger

Opperrabbijn Shlomo Amar

Hoewel de zegen in elke synagoge op de wereld wordt gezongen, is het bij de Klaagmuur een zeer speciale gelegenheid, omdat de Joden er wel honderden jaren op hebben gewacht weer te mogen bidden op de plaats van hun Tempel. Daarom is het huidige evenement ook wereldwijd live gevolgd via talloze webcams. Degene die in Jeruzalem verbleef en de zegen van nabij wilde ontvangen, moest heel vroeg opstaan, want de hele Oude Stad was al vroeg vol met Joodse pelgrims. Toegangswegen werden geblokkeerd en de Oude Stad was verboden voor voertuigen. Bron: Israel Today headlines 03-10-2012

woensdag 3 oktober 2012: Weer christelijke kerk in Jeruzalem beklad

Opnieuw hebben extremisten de stenen muren van een heilige christelijke plaats in Jeruzalem vervuild met antichristelijke graffiti en slogans, deze keer de Dormitio-kerk op de berg Sion. Volgens bronnen bij de Israëlische politie is het motief van de daad nog niet duidelijk, maar men verdenkt een radicale groep ervan. Aangenomen wordt dat het een zogenaamde 'prijskaartje' actie van radicale Joodse kolonisten. Foto's over bekladde muren van de Dormitio-kerk zijn nog niet gepubliceerd.

Israëlische politieagenten bij ingang Dormitio-kerk

De Israëlische premier Benjamin Netanyahu en president Shimon Peres keurden eerdere aanvallen en ook de recente aanval op de kerk verontwaardigd volledig af. "Uw zonen zullen zich haasten; maar uw verstoordeers en uw verwoesters zullen van u uitgaan,"citeerde de Israëlische president Peres uit Jesaja 49:17. De Dormitio-kerk is een Rooms-katholieke kerk ten zuiden van de Jeruzalem stadsmuren. Vroeg in de ochtend ontdekten de monniken de beledigingen tegen Jezus en meldden dit onmiddelijk aan de politie. Twee weken geleden werden de stenen muren van een moskee in Hebron beklad en onlangs de kloostermuren van Latrun. Volgens de Israëlische politie zijn de daders een kleine randgroep van radicale Joden. Met hun daden die door de grote meerderheid van het Israëlische volk fel worden bekritiseerd, willen ze alleen maar aandacht trekken. In de Israëlische sociale media hebben veel Israëliërs commentaar gegeven op de actie. De meerderheid verafschuwde dit onwaardige gedrag tegen christenen en moslims in Israël. Enkele commentaren luiden als volgt:"Ik voel me ziek bij de gedachte dat zoiets in het land gebeurt" of "We moeten toch eigenlijk het licht voor de heidenen zijn." Joodse commentaren zijn terecht. Israël hoort een goede voorbeeld te geven en het licht voor alle volken te zijn. Bron: Israel Today headlines 03-10-2012 

Woensdag 3 oktober 2012: Netanyahu: vervroegde verkiezingen aanstaande

De Israëlische premier Netanyahu gaf aan dat vervroegde verkiezingen waarschijnlijk gehouden zullen worden, als het Israëlische parlement, de Knesset, de staatsbegroting verwerpt. Op 15 oktober zal hij zijn besluit bekend maken. Hij zei ook dat de regering vier jaar een verantwoordelijk beleid heeft gevoerd om Israël door de wereldwijde economische crisis heen te loodsen, en dat dit beleid hoe dan ook zal worden voortgezet. Netanyahu zal nog een uiterste poging wagen om de staatsbegroting er door te krijgen, maar volgens staatsfunctionarissen die aan Ynetnews hadden verteld, zijn de onderhandelingen vastgelopen en dus voorbij en de Israëlische premier zal zijn definitieve beslissing beken maken. Waarschijnlijk zullen in februari 2013 verkiezingen worden gehouden, maar dat is nog niet helemaal zeker. Het was overigens al eerder duidelijk dat er vervroegde verkiezingen gehouden zouden worden, toen Kadima onlangs uit de regering was gestapt. De partijleider van Kadima, Mofaz, zegt klaar te zijn voor de verkiezingen en vindt dat het tijd is om premier Netanyahu te vervangen en de Israëlische bevolking hoop te bieden. Bron: Ynetnews, nieuws-uitgelicht-infonu/laatste nieuws Israël 03-10-2012 

Woensdag 3 oktober 2012: Israëlische marine bereidt zich voor op nieuwe flotilla

Over een paar weken zal het schip Estelle die onder Zweedse vlag vaart, proberen om de Israëlische blokkade van Gaza te doorbreken. De Israëlische marine heeft maatregelen genomen en is nu al bezig met voorbereidingen om het schip tegen te houden. Er zijn 16 activisten aan boord, waaronder de radicale Israëliërs Dror Feiler die in Zweden woont. Bron: Jerusalem Post, nieuws-uitgelicht-infonu/laatste nieuws Israël 03-10-2012

Dinsdag 2 oktober 2012: 6000 pelgrims bezoeken Israël tijdens Soekot

De extremisten die het klooster hadden beklad, moeten zich diep schamen, als zij ervan horen dat een groot aantal christenen die Israël daadwerkelijk liefhebben, naar Jeruzalem zijn gekomen om Soekot, het Loofhuttenfeest, te vieren. Jeruzalem is weer overspoeld met christelijke vrienden van over de hele wereld, die de heilige stad bezoeken voor het jaarlijkse Bijbelse feest van Soekot, het Loofhuttenfeest, en de herboren Joodse Staat steunen. Meer dan 6000 christenen nemen deel aan het belangrijkste evenement van het feest, georganiseerd door de internationale christelijke ambassade in Jeruzalem in het Jerusalem Convention Center. De bezoekers zullen de belangrijkste christelijke bedevaartsoorden in het land en ook seminars en workshops bezoeken. Op donderdag wordt hun reis afgesloten met de mars door Jeruzalem. Enkele honderden bezoekers nemen deel aan vieringen van het International Christian Zionist Center en Vision for Israel. 

Christenen vieren Soekot in Israël

Met de huidige bedreigingen van Israël en een verwachte toename van de druk op de Joodse Staat om belangrijke concessies te doen aan de Palestijnen, ligt de nadruk bij het vieren van het feest dit jaar beslist meer bij de politiek dan in de afgelopen jaren. De jaarlijkse komst van christenen voor het Loofhuttenfeest is een dubbele zegen voor Israël. Ten eerste is het een duidelijke demonstratie van de sterke steun die Israël geniet bij honderden miljoenen christenen over de hele wereld. Ten tweede levert het Israël elk jaar veel inkomsten uit toerisme op. Het Israëlische ministerie van Toerisme erkent het grote potentieel van de christelijke toeristen en werkt nauw samen met christelijke groepen om de feestdagen volledig af te stemmen op de behoeften van de reizigers. De Joodse Staat investeert ieder jaar miljoenen euro's in de ontwikkeling van de infrastructuur voor christelijke toeristen en het bevorderen van reizen naar het Heilige Land. Het heeft zelfs een aparte afdeling van het ministerie van Toerisme opgezet voor christelijke bezoekers. Vorig jaar kwam 25 % van de toeristen als pelgrims naar Israël, 42 % van hen waren christenen. In Israël wordt er veel waarde aan gehecht dat de bezoekers de Joodse Staat met een positieve indruk verlaten en dit doorgeven in hun eigen land. Israël is blij met elke nieuwe bezoeker! Het belangrijke is dat de christenen ook de waarheid in hun eigen land moeten gaan vertellen dat Israël beslist géén apartheidsstaat is! Ook kunnen de christenen die Israël een warm hart toedragen, op Gods rijkelijke zegen rekenen! Bron: Israel Today headlines 02-10-2012

Dinsdag 2 oktober 2012: Klooster in Israël opnieuw doelwit extremisten

Voor de tweede keer binnen een maand is een Franciscaans klooster in Israël het doelwit van extremisten geworden. De extremisten spoten tegen het christendom gerichte teksten op een klooster van de Franciscanen juist buiten de Oude Stad van Jeruzalem. Vorige maand werd het klooster Latrun langs de weg tussen Tel Aviv en Jeruzalem met antichristelijke teksten besmeurd.  De onderstaande foto toont graffiti op de muur naast de voordeur van het Franciscanenklooster. 

Het klooster Latrun beklad met antichristelijke teksten

Op de graffititeksten wordt Christus de zoon van een hoer genoemd. Ook staan er de woorden price tag (prijskaartje) op. Dat woord prijskaartje wordt vaker door extremisten op gebouwen gespoten om ermee aan te geven dat dit soort aanvallen de prijs is, die de Israëlische regering betaalt voor acties gericht tegen kolonisten. De graffiti is inmiddels verwijderd. Eerder werden een kerkgebouw van een baptistengemeente, een Grieks-Orthodoxe klooster en een school in Jeruzalem besmeurd met graffiti. De bekladde school staat erom bekend dat Joodse en Arabische leerlingen er samen les krijgen. Op een muur bij de school stond de tekst "Dood aan arabieren" te lezen. Op de muur van het Grieks-Orthodoxe klooster was "Dood aan christenen" te lezen. Tot voor kort bekladden de Israëlische extremisten vooral Palestijnse doelwitten, vooral moskeeën, op de Westelijke Jordaanoever. De laatste tijd zijn kloosters, kerken, moskeeën en Israëlische legerbases het doelwit geworden. Bron: De Telegraaf, het Reformatorisch Dagblad 02-10-2012

Dinsdag 2 oktober 2012: Israël: grote appeloogst betekent minder import

Door een grote appeloogst dit jaar in Israël wordt verwacht dat de import aanzienlijk lager zal zijn dan van vorig jaar. Doordat de meeste Israëlische appelexport naar de Verenigde Staten komt en de appelproductie in de VS verminderd is, zullen er naar verwachting minder Amerikaanse appels naar Israël komen dit jaar.

Volgens een rapport van een adeling Buitenlandse Landbouwdiensten van het Amerikaans ministerie van Landbouw zal de appeloogst van Israël van 2012 in totaal op 25.000 ton liggen, een stijging van 25 % ten opzichte van de oogst in 2011. Met een gemiddelde jaarlijkse productie van 115.000 ton is de oogst van  dit jaar niet alleen aanzienlijk groter dan vorig jaar, maar ook dan de typische jaarlijkse productie. Volgens het rapport is de reden voor de verhoogde totalen het gunstigste weer in de appelregio's van Israël rond de heuvels van Galilea en Golan Hoogvlakte. Met een jaarlijkse consumptie van 120.000 ton wordt verwacht dat de oogst van dit jaar de meest binnenlandse vraag dekt en dat betekent dat de import omlaag zal gaan. Hoewel het Amerikaanse marktaandeel van geimporteerde appels de laatste jaar is afgenomen met vorig seizoen een marktaandeel van 52 %, is het de belangrijkste leverancier van importappels in Israël gebleven. De Verenigde Staten verscheepte vorig jaar 7.500 ton appels naar Israël. Volgens het rapport zal de Amerikaanse appelexport naar Israël echter afnemen in het komende seizoen, omdat slechte oogsten in delen van de Verenigde Staten leiden tot minder exportappels. Een verhoogde binnenlandse productie in Israël leidt tot verminderde import en een sterkere dollar die kosten van de Amerikaanse import minder aantrekklijk maakt. Bron: AGF 02-10-2012

Maandag 1 oktober 2012: In verband met Soekot (Loofhuttenfeest) wordt geen nieuwsbericht gegeven.

Zondag 30 september 2012: Günter Grass provoceert Israël door Mordechai Vanunu te prijzen

Opnieuw heeft de Duitse Nobelprijswinnaar en dichter Günter Grass een anti-Israël gedicht geschreven en Israël tegen zich in het harnas gejaagd. Het staat in zijn gedichtenbundel Eintagsfliegen. Een van zijn gedichten gaat over Mordechaï Vanunu, die een gevangenisstraf van achtien jaar heeft uitgezeten, omdat hij het geheime atoomprogramma van de Joodse Staat Israël wereldkundig had gemaakt. In 1986 maakte Vanunu bekend dat Israël kernwapens heeft. Vervolgens werd hij door de Israëlische Geheime Dienst, de Mossad, ontvoerd en naar Israël gebracht om te worden berecht. Hij kreeg 18 jaar gevangenisstraf. Vanunu is inmiddels op vrije voeten gesteld, maar wordt wel in de gaten gehouden. De Duitse dichter Günter Grass noemde Vanunu "een held van deze tijd" en een "voorbeeld". Ook vindt Günter Grass dat Israël "een gevaar voor de wereld" vormt. Eerder dit jaar kwam Grass in binnen- en buitenland in opspraak, omdat hij in het gedicht 'Wat gezegd moet worden' had geschreven dat kernmacht Israël "de wereldvrede op het spel zette". De Israëlische minister van Binnenlandse Zaken verbood hem de toegang tot het land.

Günter Grass

De 84-jarige Grass ontving in 1999 de Nobelprijs voor de literatuur. Eén van zijn bekendste boeken is het in 1959 gepubliceerde 'Die Blechtrommel' (vertaald: De Blikken Trommel). De roman geldt als een van de belangrijkste van de naoorlogse Duitse literatuur. 'Die Blechtrommel' werd in 1979 verfilmd en won zowel de Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes als de Oscar voor beste buitenlandse film. In 2006 onthulde Günter Grass in zijn autobiografie dat hij in de Tweede Wereldoorlog lid was geweest van de beruchte en misdadige Waffen-SS. Dat leidde in Duitsland tot commoties. Er werd heftig gediscussierd over de omstreden rol van Günter Grass. De publicatie van het gewraakte gedicht 'Wat gezegd moet worden' in april 2012 was voor leden van de Duitse afdeling van de internationale schrijversorganisatie PEN aanleiding om Grass' erevoorzitterschap van de schrijversorganisatie ter discussie te stellen. Tijdens de vergadering besloten de leden uiteindelijk dat Günter Grass als erevoorzitter mocht aanblijven. Bron: Nieuws-uitgelicht-infonu/laatste nieuws Israël, Jerusalem Post, HLN België 30-09-2012

Zondag 30 september 2012: Netanyahu tevreden over zijn toespraak VN

De Israëlische premier Netanyahu is zeer tevreden over zijn reis naar de Verenigde Staten. Ook is hij tevreden over zijn stevige toespraak voor de Algemene Vergadering van de VN. Tijdens zijn toespraak heeft hij zijn toon aangescherpt en aan de wereld duidelijk gemaakt wat hij precies bedoelde met een rode lijn. Hij benadrukte dat het nucleaire programma van Iran een bedreiging is voor Israël, de Verenigde Staten en Europa. Ook heeft hij afgelopen vrijdag nog telefonisch gesproken met Amerikaanse president Barack Obama en heeft hij een ontmoeting gehad met de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton. Volgens Netanyahu wordt er op het hoogste niveau "goed samengewerkt" tussen Israël en de Verenigde Staten om te voorkomen dat Iran kernwapens gaat ontwikkelen en daadwerkelijk gebruiken. Netanyahu heeft ook nog een ontmoeting gehad met de Canadese premier Stephen Harper. Netanyahu bedankte hem voor de moedige beslissing van Canada om de diplomatieke banden met Iran te verbreken. Bron: Jerusalem Post, nieuws-uitgelicht-infonu/laatste nieuws Israël 30-09-2012

Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.

                                                                             Paul Parker

Het auteursrecht van dit artikel ligt bij de blogger en de genoemde nieuwsbronnen. Zonder toestemming van de blogger zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog of website verboden.

Soekot, het Loofhuttenfeest

Wat is Soekot?

Soekot is een Hebreeuwse woord voor Loofhuttenfeest. Het Loofhuttenfeest is een Joods feest dat zeven dagen duurt en gevierd wordt. Het Loofhuttenfeest wordt ook wel Chag HaSoekot genoemd. Tevens is het Hebreeuwse woord Soekot het meervoud van soeka. Het feest wordt gevierd in de zevende maand Tishrei (ook Tisjri). Loofhuttenfeest begint vier dagen na Jom Kippoer, de Grote Verzoendag, als het volle maan is op de vijftiende van de maand Tishrei. Vanwege de oriëntatie op de maanstand wijkt de Joodse kalender van de algemene westerse (Gregoriaanse) kalender, waardoor Soekot op laatstgenoemde kalender elk jaar op andere dagen valt maar wel altijd in de periode van eind september tot eind oktober. (1) Soekot herinnert de Israëlieten aan hun tocht van veertig jaar door de woestijn uit Egypte naar het Beloofde Land. Gedurende zeven dagen verruilen de Joden hun woningen voor fragiele loofhutten.    In een Loofhut, in het Hebreeuws Soeka, ervaren de Joden hoe afhankelijk zijn ze van de Eeuwige, de God van Israël. Als gelovigen ervaren wij ook hoe afhankelijk wij zijn van onze Hemelse Vader, als we het Joodse Loofhuttenfeest begrijpen en respecteren! De resterende dagen van het Loofhuttenfeest staan bekend als Chol HaMoed. De zevende dag van Soekot heet Hoshana Rabbah (geweldige Hoshana), verwijzend naar de traditie dat de Joden in de synagoge tijdens de ochtenddienst rond de omtrek van het heiligdom zevenmaal lopen. Gedurend de week van Soekot worden de maaltijden genuttigd in de Soeka en orthodoxe Joodse families slapen in de loofhutten, allesbehalve in geval van regen. 

Soekot bij de Klaagmuur in Jeruzalem

Net als de andere Joodse feesten Rosh Hashana, Jom Kippoer en Pesach heeft God het Loofhuttenfeest ook ingesteld. Nergens staat in de Bijbel dat God de Joodse feesten heeft afgeschaft en de christelijke feestdagen instelde. De leugen dat God met het oog op het nieuwe verbond Joodse feestdagen heeft afgeschaft, werd bedacht door de Kerk! Nog NOOIT heeft Yeshua (Jezus), Kefa (Petrus), Sjaoel (Paulus) of een ander discipel in de Bijbel opgeroepen tot het gedenken èn vieren van de christelijke feestdagen zoals Kerst, Goede Vrijdag, de dag van de opstanding of de hemelvaart van Jezus op een speciale dag. Als u wist dat Christelijke feestdagen die door de kerk als "Bijbelse" worden gepromoot en met christelijke saus erover zijn getrokken, in werkelijkheid van heidens oorsprong zijn, zult u ongetwijfeld hen nooit meer vieren! De Joodse feesten zijn door God, de Eeuwige en de God van Israël, Zelf ingesteld, wanneer Zijn feesten moeten worden gevierd. Want er staat ook geschreven in de Bijbel dat Jom Kippoer, Pesach en Loofhuttenfeest feesten des HEEREN zijn!  

"Spreek tot de kinderen Israëls, en zeg tot hen: De gezette hoogtijden des HEEREN, welke gijlieden uitroepen zult, zullen heilige samenroepingen zijn; deze zijn Mijn gezette hoogtijden."
Leviticus (Hebreeuws: Waijkra) 23:1 (Statenvertaling)

Het Hebreeuwse woord moadiem betekent letterlijk: 'aangewezen tijden', 'gezette tijden' of 'hoogtijden'. Joodse feesten die Hij aan Zijn volk Israël gaf om te vieren, hebben veel te maken met het eeuwige heilsplan van God. In de Bijbel staan de voorschriften voor het Loofhuttenfeest: Waijkra 23:33-44. Het blijkt ook dat God naast Jom Kippoer en Pesach Soekot als een EEUWIG INZETTING heeft ingesteld, zoals staat geschreven in het Bijbelboek Leviticus. Koning Salomo wijdde na de voltooing van de bouw de Tempel in Jeruzalem op Soekot (I Koningen 8:2, 2 Kronieken 5:3) en vierde samen met het volk Israël het Loofhuttenfeest zeven dagen lang (2 Kronieken 7:8-10)!!! Nu u gelezen hebt, bent u inderdaad verbaasd om te horen dat koning Salomo bij de inwijding van de Tempel samen met het volk Israël het loofhuttenfeest had gevierd. Ook Yeshua en Zijn discipelen vierden het Loofhuttenfeest, zoals in dit artikel duidelijk zal blijken! Misschien zou u als een niet-Joodse christen zo verontwaardigd roepen;"Waarom heeft een dominee of een katholieke priester mij nog nooit verteld dat Jezus ook het Joodse feest viert!?" 

Als u het artikel rustig en aandachtig leest, vraag eerst de Heer om hulp dat Hij u zal helpen begrijpen. Het is zeker dat als u dit artikel leest, staan grote verrassingen u te wachten. Eerst laten we het woord aan wijlen rabbijn S.P.H. de Vries over wat hij ons zal uitleggen wat het Loofhuttenfeest betekent.

Rabbinale uitleg Soekot

De rabbijn S.P.H. de Vries heeft zijn verhandeling over Joodse feesten en symbolen in zijn boek 'Joodse riten en symbolen' geschreven en geeft een helder en duidelijk uitleg wat de ware en diepe betekenis van de Joodse feesten is. Over het Loofhuttenfeest schreef hij:

"De Grote Verzoendag is voorbij. En daar staat het Feest der Loofhutten voor de deur en klopt bij ons aan. Het Soekkothfeest is vol symbolen. Allereerst heeft het de Loofhut, waaraan het zijn naam ontleent. 'In hutten zult ge wonen, zeven dagen' Opdat uw nageslachten zullen weten dat Ik de kinderen Israëls in hutten woning heb verschaft, toen Ik hen uit het land Egypte voerde.' Zo staat het voorschrift in Wajikra (Leviticus) 23:42-43. Gij trekt nu naar een eigen land, zult vaste bodem onder de voeten krijgen. Van nomaden-familie in Kanaän en slavenmassa in Egypte wordt ge een zelfstandig, onafhankelijk, vrij volk binnen eigen grenzen, op nationale bodem, waar ge uw eigen leven zult hebben en de zelfbeschikking over alles wat ge hebt en wat er in u is. Dan zult ge thuis zijn. Dat zal ommekeer brengen in uw bestaan. Dat mag het. Dat moet het. Naar alle kanten. Behalve naar deze, dat ge zoudt gaan denken: Ik ben er! 'Mijn eigen aanleg en het vermogen mijner handen hebben mij deze macht geschapen!' (Devariem (Deuteronomium) 8:17) Ook dit streven: het Land, is tenslotte niet het levensdoel. Het bezit is nooit doel van het leven. Middel is het. Dat zult ge weten en moet ge u altijd weer duidelijk maken. Maar uw kinderen, de nakomelingen van morgen en overmorgen en later, die vandaag en gisteren niet gekend hebben, moeten uw historie leren beleven. Zij moeten beseffen dat hun vaderen ook in de woestijn veilig waren onder de hoede van hun God. Dat men in vaste burchten heel onzeker kan zijn en gelukkig en blij ook in wankele hutten. Daarom zullen zij, jaar in jaar uit, een volle levenswerk symbolisch als het zwervende volk in de woestijn leven, hun vaste woningen verlaten en onder het broze dak der hut gaan zitten, waar de sterren van de hemel doorheen kijken. Dat moet hun het gevoel van de vergankelijkheid van al het tijdelijke, overgave in God en tegelijkertijd vertrouwen op Hem brengen of bij hen bestendigen. (2)

Dit symbool moet aan het einde van de ganse oogst van het land gegrepen worden; juist als de successen, de triomfen van het werk der handen zijn binnen gehaald. Predikt dit misschien de ontkenning der aardse goederen? Verwerping, verachting van werelds bezit, van al het ondermaatse? Stempelt dit het tijdelijke leven tot een verdoemenswaardig 'tranendal'...? De vreugde is het kenmerk van het Feest der Soekkoth. Het Loofhuttenfeest is het Vreugdefeest bij uitnemendheid. Ja, het heeft Feest, zonder meer! In de Bijbelse tijden steeg in Kanaän op het Oogstfeest de blijdschap ten top. Dan gold inzonderheid de goede raad: eet en drink en geniet naar hartelust:  

"..gij zult vrolijk zijn op uw feest, gij, en uw zoon, en uw dochter, en uw dienstknecht, en uw dienstmaagd, en de Leviet, en de vreemdeling, en de wees, en de weduwe, die in uw poorten zijn. Zeven dagen zult gij de HEERE, uw God, feest houden. In de plaats, die de HEERE verkiezen zal; want de HEERE, uw God, zal u zegenen in al uw inkomen, en in al het werk uwer handen; daarom zult gij immers vrolijk zijn."
Devariem 16:14-15

En wees enkel blij! Is dit soms de regelrechte tegenstelling der verwerping, der ontkenning van het aardse bestaan? Ligt hierin nu weer de onvoorwaardelijke aanvaarding, de erkenning, de verering van het stoffelijke leven...? Op dit blijde Oogstfeest zult ge, naar Warijka 23:40, van de voortbrengselen van natuur en land, vier bepaalde plantensoorten nemen en er u zeven dagen mee verheugen 'voor het aangezicht van de Eeuwige, uw God.' Met deze bundel van plant en vrucht treedt ge voor de Schepper en zegt tot Hem: van U - aan U! En dit is slechts een greep uit alle producten. Een voorbeeld! Zoals wij het zeggen van dit, zo voelen wij het van alles. Geen verkondiging behalve van wereldverachting, noch prediking van haar vergoddelijkheid. Maar wijding van de levensmiddelen en de levenskrachten als van God gegeven mogelijkheden aan Hem. (2)

De storm van Israëls historie heeft de Loofhut niet weggevaagd. Ook de val van de Staat en het verlies van het land hebben haar niet meegesleept in de ondergang. Nog staat zij jaarlijks midden in het Joodse leven. Gewoonlijk is de bouw of de voorbereiding van de bouw reeds vóór de Grote Verzoendag begonnen. Want de 15e Tishrei - vijf dagen dus na deze Grote Dag - begint het Loofhuttenfeest. Dan moet de hut gereed zijn om haar bewoners te ontvangen. Zodra de Jom Kippoer - de Grote Verzoendag - is geëindigd, dezelfde avond nog, gaat men althans iets ten behoeve van de Loofhut doen. 'Zo schrijdt men' - om zoals gaarne wordt gedaan, een Psalmwoord te bezigen - 'van kracht tot kracht':

"Zij gaan van kracht tot kracht; een ieder van hen zal verschijnen voor God in Sion."
Psalm 84:8 (Statenvertaling) 

Er wordt voor de familie een hutje in gereedheid gebracht, een prieeltje, een tuinhuisje. Staat wel eens op een balkonnetje, de openslaande deuren eenvoudig naar buiten open, een derde wand ter verbinding er achter tussenin en een dak erop. Op het dak daar komt het op aan. Het is van producten van de bodem; twijgen, stro, hooi, riet. Los of er extra voor in de vorm van matten gevlochten. (2)

In een zelfgemaakte hut, Soekah, viert een
Joods familie het Loofhuttenfeest

Zo mogelijk werken alle huisgenoten mee aan de voorbereiding en de inrichting der Soekkàh. Ieder tracht wat voor de versiering en de gezelligheid aan te brengen. Het moet een heerlijk hutje worden. Het wordt een soort kamperen, een kampweek. Maar vlak bij huis. De Loofhut is nu de eetkamer, de huiskamer, de ontvangkamer voor de visite. En bezoek komt er! In de soekkàh is het een voortdurend komen en gaan en gaan en komen. En de avonden zijn natuurlijk het culminatiepunt der gezelligheid. Alleen...: de regen komt hier zo dikwijls de vreugde bederven. In Israël denkt men in Tishrie nog niet aan regen. Die komt eerst in de volgende maand. In de liturgie van het Slotfeest dat de rij der Tishreifeesten sluit en op het Loofhuttenfeest volgt, heeft het gebed om de regen een vaste plaats. Maar in Tishrei is het droog en nog warm. De hitte is voorbij. Dáár op het veld, bij de oogst en er na, is de hut verzekerd tegen regen. Maar hier zijn we haast in geen enkele zomer een volle week gevrijwaard en zeker niet in de hersfst of in de tijd van overgang tussen herfst en zomer. We moeten dus maatregelen nemen, dat we niet ieder ogenblik voor het hemelwater op de vlucht moeten gaan, of dat ons maal niet met regen wordt overspoeld. (2)

Joodse jongens bouwen een Soekah
in Israël

Dus ligt er een zeil gereed of er zijn luiken aan de hut gemaakt, die gemakkelijk en snel tijdelijk over het dak getrokken of neergelaten kunnen worden, telkens als de regen het samenzijn in de Loofhut dreigt op te heffen. 

Zo heeft de Soekkàh zich steeds onder alle hemelstreken gehandhaafd. Naast de Loofhut ook de plantenbundel. Die staat afzonderlijk en is een symbool op zichzelf, ook zonder de Loofhut. Het ene is geen voorwaarde voor het andere. Niet ieder is er naar bewoond, om zich een loofhut aan te schaffen. Maar een plantenbundel heeft geen inrichting nodig. Die kan men thuis overal hebben en overal gebruiken. Hij wordt gebezigd, bij voorkeur ter hand genomen bij het gebed en dan liefst bij het ochtendgebed. Maar ook dit is niet conditio sine qua non. Als het niets anders kan, is ieder moment van de dag ook geschikt. Gewoonlijk gaat hij mee ter synagoge. De bundel bestaat uit een palmtak - een Loelàv, die omdat hij het grootst en dus overheersend is, zijn naam aan het hele stel gegeven heeft - gaarne nog groen, maar ook wel reeds geel uitgedroogd; drie geurende mirthentakken rechts; en twee onnozele wilgentakjes links van de middenschacht aan de loelàv bevestigd. En afzonderlijk een Etrog. De etrog ziet eruit als een citroen en behoort ook tot deze familie. Men spreekt gewoonlijk van cederappel, maar dat deugt niet. De etrog, een vrucht met fijne geur, heeft met de ceder niets te maken. Zij werd hier te lande meest uit Korfu of van Triëst ingevoerd. Tegenwoordig uit Israël. Ieder, die zijn symbolen lief heeft en koestert, beijvert zich deze planten met deze vrucht zo mooi mogelijk aan te schaffen. Het is er niet genoeg mee de plicht te doen, er zich even van te kwijten. Er ligt ook in het hoe natuurlijk veel waarde. (2)

Bij het Hallèl, de Psalmen 113 tot en met 118, die op het Loofhuttenfeest dagelijks worden aangeheven, wordt dit symbool in de hand genomen en bij het zingen der verzen 1-4, vers 25 en vers 29 van Psalm 118, worden er op bepaalde wijze bewegingen mee gemaakt: naar alle windstreken en naar boven en beneden om te zeggen wat boven reeds is aangeduid: 'Van U - aan U. En zoals dit zo alles overal ter wereld!' (2)

En ten slotte wordt ter synagoge de heilige Ark geopend; door iemand een Wetsrol eruit genomen en op de biema midden in de synagoge geplaatst. En achter de voorzanger volgen nu allen, die een plantenbundel hebben, in een ommegang rondom de Thora als centrum. Dit geschiedt dagelijks bij het ochtendgebed éénmaal. Maar op de zevende of laatste dag van het Loofhutten worden er zeven ommegangen gemaakt. Het refrein der gebeden, die bij deze ingangen worden aangeheven luidt telkens Hosja'na, dat is help toch! Daarom heet de zevende dag van het Loofhuttenfeest, waarop zo vele malen het Hosja'na weerklinkt, ook wel: Hojha'ana rabbàh. Het laatste woordje betekent 'veel.' Met loelàv en soekkàh is het Loofhuttenfeest in het Joodse leven het hoogtepunt van godsdienstige huiselijke vreugde."  (2)

Aldus rabbijn Simon de Vries.

De werkelijke profetische betekenis van het Loofhuttenfeest

Als lezer zult u zich afvragen waarom de Joden bij de viering van het Loofhuttenfeest loelav, deze plantenbundel, gebruiken en ermee zwaaien, zoals in de Thora staat voorgeschreven. Volgens Wajikra 23:40-41 moeten er vier producten van bomen, arba'a miniem genoemd, worden gebruikt om daarmee zeven dagen lang voor de Eeuwige vreugdevol te zijn. Laten we verzen uit Leviticus even gaan lezen:

"En op de eerste dag zult gij u nemen takken van schoon geboomte, palmtakken, en meien van dichte bomen, met beekwilgen; en gij zult voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, zeven dagen vrolijk zijn. En gij zult dat feest de HEERE zeven dagen in het jaar vieren; het is een eeuwige inzetting voor uw geslachten; in de zevende maand zult gij het vieren."
Leviticus 23:40-41 (Statenvertaling)

Een Joods vertaling luidt: 

"Nemen jullie op de eerste dag een vrucht van de Hadarboom (een etrog), een palmtak, takken van de boom Awoth (mirtetakken) en beekwilgen en verheugen jullie je zeven dagen vóór de Eeuwige, jullie God."

Loelav en Eltrog

Deze vier boomsoorten zijn genoemd: Hadassiem (drie mirtetakken), aravot (twee beekwilgtakjes), loelav (een palmtak), etrog (grote en geurige citrusvrucht. Daarom bestaat een loelav uit een opgevouwen tak van de dadelpalm, drie miretakjes, twee wilgetwijgjes en een etrog (een citrusvrucht) die helemaal gaaf moet zijn, geen vlekken vertoont, en waarvan het steeltje nog aanwezig moet zijn. In de synagoge wordt de loelav tijdens het zingen van de psalmen 113-118, het Hallel, in de hand genomen en naar ALLE WINDSTREKEN en naar boven en beneden gezwaaid om daarmee uit te drukken dat alles aan God toebehoort. Deze zwaaiende beweging staat bekend als het zogeheten sjokkelen met de loelav. Tijdens bepaalde gedeeltes van het Hallel en wel op de volgende wijze: 

1. Naar het oosten
2. Naar het zuiden
3. Naar het westen
4. Naar het noorden
5. Naar boven (hemel)
6. Naar benden (aarde)

Een rabbijn met de loelav

Waarom wordt met de loelav naar alle windstreken ermee gezwaaid? Veel niet-Joden, vooral christenen, begrijpen het ritueel van het naar alle windstreken zwaaien van loelav niet. Ze vragen zich vaak af:"Wat betekent toch!? Waarom zwaaien de Joden met de loelav naar alle windstreken?" Ze beseffen vaak niet of vergeten moedwillig dat de eerste christenen in de eerste eeuw na Chr. ook het Loofhuttenfeest vierden. De eerste christenen waren niet alleen niet-Joden maar ook Joden. Toen de gemeente afvallig werd en een andere naam Kerk (een opmerking: het woord kerk wordt nergens in de Bijbel genoemd) heeft aangenomen, keerden de niet-Joodse christenen zich tegen de Joden en de Joodse feesten werden prompt verboden en afgeschaft. Onder invloed van de beruchte vervangingstheologie werden de Joodse feesten door heidense feesten die in de christelijke jas waren gestoken, vervangen. Daardoor is de Bijbelse kennis van de christenen voorgoed verloren gegaan. Gelukkig waakt de God van Israël niet alleen over Zijn Woord, maar ook over Zijn volk Israël en de Joodse feesten. Om de betekenis van Soekot te begrijpen waarom de loelav door de Joden in de hand genomen en naar alle windstreken en naar boven en beneden  gezwaaid wordt, moeten we een zeer belangrijk en bijzonder tekst uit de Psalmen van koning David gaan lezen. Eerst beginnen de verzen 1 tot en met 4 in Psalm 113: 

"Hallelujah! Looft, gij knechten des HEEREN! looft de Naam des HEEREN.
De Naam des HEEREN zij geprezen, van nu aan tot in der eeuwigheid.
Van de opgang der zon af tot haar nedergang, zij de Naam des HEEREN geloofd.
De HEERE is hoog boven alle heidenen, boven de hemelen is Zijn heerlijkheid."
Psalm 113:1-4 (Statenvertaling) 

En dan een bijzondere tekst die ons bekend voorkomt:

"Looft de HEERE, alle heidenen; prijst Hem, alle natiën!
Want Zijn goedertierenheid is geweldig over ons, en de waarheid des HEEREN
is in der eeuwigheid! Hallelujah!"
Psalm 117:1-2 (Statenvertaling)

En tenslotte werd in een vers van Psalm 118 geprofeteerd over de Messias, duidelijk verwijzend naar Jezus Christus ofwel Yeshua HaMasjiach:

"De Steen, die de bouwlieden verworpen hadden, is tot een hoofd des hoeks geworden. Dit is van de HEERE geschied, en het is wonderlijk in onze ogen."
Psalm 118:22-23 (Statenvertaling)

De echte Messias Yeshua sprak over Zichzelf, wetende dat de profetie uit de Psalmen in vervulling was gegaan:

"Jezus zeide tot hen: Hebt gij nooit gelezen in de Schriften: De Steen, die de bouwlieden verworpen hebben, deze is geworden tot een hoofd des hoeks; van de HEERE is dit geschied, en het is wonderlijk in onze ogen?"
Matthéüs 21:42 (Statenvertaling) Zie ook Jesaja 8:14, 28:16, Handelingen 4:11, Romeinen 9:33, Efeziërs 2:20, I Petrus 9:33

Al deze teksten uit de Psalmen hebben een duidelijk verwijzing naar het Messiaanse Vrederijk. Waarom loelav naar alle windstreken gezwaaid wordt, ligt het antwoord in de Bijbel zelf. In het Bijbelboek Zacharia staat geschreven dat de vier wagens naar alle windstreken uitgaan: 

"En de Engel antwoordde, en zeide tot mij: Deze zijn de vier winden des hemels, uitgaande van daar zij stonden voor de Heere der ganse aarde."
Zacharia 6:5 (Statenvertaling)

Maar dat is nog niet alles. In Openbaring 7 komen we ook de term windstreken tegen:

"En na deze zag ik vier engelen staan op de vier hoeken der aarde, houdende de vier winden der aarde, opdat geen wind zou waaien op de aarde, noch op de zee, noch tegen enige boom."
Openbaring 7:1

De vier windstreken staan duidelijk voor de hele aarde. Het Loofhuttenfeest wordt een ware profetisch betekenis, als we een ander Bijbelgedeelte lezen:

"En Hij zal Zijn engelen uitzenden met een bazuin van groot geluid, en zij zullen Zijn uitverkorenen bijeenvergaderen uit de vier winden, van het ene uiterste der hemelen en het andere uiterste derzelve. En leert van de vijgeboom deze gelijkenis: wanneer zijn tak nu teder wordt, en de bladeren uitspruiten, zo weet gij, dat de zomer nabij is."
Matthéüs 24:31-32 (Statenvertaling)

Ongetwijfeld zult u ook afvragen waarom de loelav ook naar boven en naar beneden wordt gezwaaid. Daarboven staat de hemel, waar God woont. En beneden staat de aarde. We begrijpen pas eindelijk de ware betekenis van loelav, als we een tekst uit de Bijbel lezen waarom de loelav naar boven en naar beneden wordt gezwaaid:

"Alzo zegt de HEERE: De hemel is Mijn troon, en de aarde is de voetbank Mijner voeten."
Jesaja 66:1a (Statenvertaling)

De Messias Yeshua verklaart ook dat de hemel de troon van God is en de aarde de voetbank van God:

"Maar Ik zeg u: Zweert ganselijk niet, noch bij de hemel, omdat hij is de troon Gods; Noch bij de aarde, omdat zij is de voetbank Zijner voeten; noch bij Jeruzalem, omdat zij is de stad des grote Konings."
Matthéüs 5:34-35 (Statenvertaling)

Het blijkt dat het Loofhuttenfeest een voorafschaduwing is van het duizendjarige Messiaanse Vrederijk. Toen God Zijn verbond met het volk Israël sloot, de Joodse feesten zoals Jom Kippoer, Pascha en Soekot heeft ingesteld, zei Hij door Mozes tegen Zijn volk Israël:

"Nu dan, indien gij aandachtig naar Mij luistert en Mijn verbond houden, zo zult gij uit alle volken Mijn eigendom zijn, want de GANSE AARDE BEHOORT MIJ."
Exodus 19:5

De profetie zal in vervulling gaan, wanneer het Messiaanse Vrederijk aanbreekt:

"Men zal nergens leed doen noch verderven op de ganse berg Mijner heiligheid; want de aarde zal vol van kennis des HEEREN zijn, gelijk de wateren de bodem der zee bedekken."
Jesaja 11:9 (Statenvertaling)

Dat de loelav naar alle windstreken gezwaaid wordt, is inderdaad een uitdrukking dat alles aan God toebehoort. De Eeuwige is immers Koning van het heelal! Elke dag wordt er een zegen gereciteerd over de loelav en de etrog. Strikte naleving van Soekot wordt beschreven in het Bijbelboek Nehemia. Van alle feesten is het Loofhuttenfeest het grote feest met de meeste blijdschap, zoals in de Thora staat geschreven. Dat het Loofhuttenfeest uitbundig wordt gevierd, ligt het feit eraan dat de volledige oogst binnengehaald is. Daarom wordt het Loofhuttenfeest inzamelingsfeest genoemd. Het getal zeven speelt ook een grote rol in het Loofhuttenfeest. Immers, het Loofhuttenfeest wordt zeven dagen lang gevierd. Het getal zeven symboliseert de volheid van God, zoals we in Openbaring 1:3 lezen. De kandelaar Menorah, het symbool van het Joodse volk, heeft ook zeven armen en zeven olielampen. De zeven olielampen van de Menorah geven licht in het donker en worden gevuld met olijfolie, die een beeld van de Geest Gods, de Heilige Geest (Zacharia 4:1-6). De Menorah stelt het Licht van God voor. God is Licht en bewoont ook een ontoegankelijk licht (I Timótheüs 1:10). De Thora wordt ook vergeleken met het licht en de mitswot (geboden) met de lampen die het licht zichtbaar maken (Spreuken 6:23). De Messias Yeshua is ook het Licht der wereld (Johannes 9:5). Ook heeft God zeven dagen ingesteld, toen Hij de wereld schiep.

Gedurende het Loofhuttenfeest wordt dagelijks bij het ochtendgebed, nadat een Thorarol uit de heilige Ark is genomen en op de Biema geplaatst, door allen die een loelav bezitten, een ommegang rond de Biema en dus eigenlijk rond de Thora gemaakt. Dan worden verzen geciteerd uit Psalm 118, waarin in de Hebreeuwse tekst de uitroep 'Hosja'nah' (Hosanna) voorkomt. (3) Het woord Hebreeuwse woord Hosja'nah bekent letterlijk: 'Help toch, o God' en is dus zeker geen uitroep van vreugde, zoals veel christenen wel denken, maar veel meer een smeekbede. Bij de intocht in Jeruzalem werd de Messias Yeshua, gezeten op het veulen, toegejuicht door de menigte die riep 'Hosja'nah de Zoon van David, gezegend Hij die komt in de Naam des Heren!' (Matthéüs 21:9) De Joden die Jezus toeriepen, kenden een tekst uit Psalm 118! Op de zevende, de laatste dag van het feest worden er in plaats van één zeven rondgangen gemaakt, precies zoals de Israëlieten zeven dagen lang rond de stad Jericho liepen en op de laatste zevende dag zevenmaal een rondgang maakten (!), en dit gebeuren heet dan ook Hosja'nah Rabbah (vele malen Hosja'nah). In de tijd, toen de Tempel nog bestond, maakte het volk deze dagelijkse ommegangen (hakafot) rond het altaar. (3) Het Messiaanse Vrederijk wordt ook de zevende dag genoemd! Het feit dat het Loofhuttenfeest in de zevende maand en zeven dagen lang gevierd wordt en op de zevende dag zevenmaal een rondgang gemaakt wordt, zegt de Bijbel dat bij God duizend jaren als één dag zijn.

"Want duizend jaren zijn in Uw ogen als de dag van gisteren, als hij voorbijgegaan is, en als een nachtwaak."
Psalm 90:4 (Statenvertaling)

"Doch deze ene zaak zij u niet onbekend, geliefden, dat één dag bij de Heere is als duizend jaren, en duizend jaren als één dag."
2 Petrus 3:8 (Statenvertaling)

Het Loofhuttenfeest wordt besloten met de viering van 'de Vreugde om de Thora' (Simchat Thora). Op deze dag vindt in de synagoge de laatste lezing uit de Thora, het einde van het boek Deuteronomium, plaats, direkt gevolgd door de lezing van het begin van Genesis. Groot is de vreugde om het feit dat, wanneer de Thora tot het einde is uitgelezen, deze direkt bij het begin weeer mag worden opengerold. Deze lezingen te mogen verrichten is een bijzondere eer voor de beide mannen (Bruidegom genoemd), die hiervoor worden opgeroepen. Eén van hen leest het einde van de Thora, de ander het begin. Nadat de Thorarollen uit de heilige Ark zijn genomen, worden er daarmee ommegangen rond de Biema gemaakt, gezongen en soms gedanst. Na de dienst delen ook de kinderen in de vreugde en worden aan hen versnaperingen uitgedeeld. (3)

Nu u gelezen hebt, beseft u uiteindelijk dat alle Joodse feesten die uitlopen op dit slotfeest, veel te maken hebben met Gods eeuwige verlossingsplan met de hele mensheid, zal het Loofhuttenfeest straks zijn vervulling krijgen, als we het Bijbelboek Zacharia openen en een tekst lezen:

"En het zal geschieden, dat al de overgeblevenen van alle heidenen, die tegen Jeruzalem zullen gekomen zijn, die zullen van jaar tot jaar optrekken om aan te bidden de Koning, de HEERE der heirscharen, en om te vieren het feest der Loofhutten."
Zacharia 14:16 (Statenvertaling)

In de NBG-vertaling komen we het woord Loofhuttenfeest ook tegen. Nu zien we dat in de toekomst zal het Loofhuttenfeest zijn volledige vervulling krijgen, als de oogst voor de HEERE God binnengehaald wordt. In het duizendjarige Vrederijk zullen alle volken als de oogst worden ingezameld voor God. Alle volken zullen jaarlijks naar Jeruzalem optrekken om de grote Koning, de HEERE der heerscharen, te aanbidden en alle lof te brengen aan Hem. Men zal roepen:

"Gezegend zij Hij, Die komt in de Naam des Heeren! Hosja'na in de hoogste hemelen!"

Jaarlijks zal God door gelovigen uit alle volken worden gedankt, aangebeden en verheerlijkt en zal er een groot en uitbundig feest worden gevierd. Het zal een zeer lange periode zijn van geweldige vreugde en de hele aarde zal vol zijn van de kennis des Heren. Ook zullen er echte vrede en gerechtigheid heersen op aarde. Maar...volken die ongehoorzaam zullen zijn aan God en niet naar Jeruzalem optrekken om het Loofhuttenfeest te vieren, zullen gestraft worden:

"En het zal geschieden, zo wie van de geslachten der aarde niet zal optrekken naar Jeruzalem,  om  de Koning, de HEERE der heirscharen, te aanbidden, zo zal er over henlieden geen regen wezen. En indien het geslacht der Egyptenaren, over welke de regen niet is, niet zal optrekken noch komen, zo zal die plaag over hen zijn, met welke de HEERE die heidenen plagen zal, die niet optrekken zullen, om te vieren het feest der Loofhutten."
Zacharia 14:17-18 (Statenvertaling)

De straf op ongehoorzaamheid is dat er geen regen zal vallen. Vreselijk zijn de plagen die de ongehoorzame volken zullen overkomen! Het gebeurde eerder met het Oude Egypte die getroffen werd door de bekende tien plagen. 

De achtste dag

Het Loofhuttenfeest wordt zeven dagen lang gevierd, zoals de Thora heeft voorgeschreven. Op de zevende dag zal een Grote Lofprijs zijn. Maar op de achtste dag is het Loofhuttenfeest definitief afgesloten. In het Hebreeuws is de achtste dag Sjemini Atseret. Er zal een zegen op de achtste dag uitgesproken worden. Daarom heet dit Wezot HaBracha. Mozes sprak de zegen uit over het volk Israël, zoals we in Davoriem 33:1-34 lezen. Interessant wordt het als een tekst uit Genesis 1:1 wordt gelezen dat God in het begin de hemel en de aarde schiep. Daarom kan dit een verwijzing zijn naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde. Ook zal de achtste dag de Vreugde van de Thora zijn. In de Bijbel geeft de Eeuwige een bijzondere voorschrift inzake de achtste dag aan het volk Israël:

"Zeven dagen zult gij de HEERE vuurofferen offeren; op de achtste dag zult gij een heilige samenroeping hebben, en zult de HEERE vuuroffer offeren; het is een verbodsdag; gij zult geen dienstwerk doen."
Wajikra (Leviticus) 23:36 (Statenvertaling)

In het Nieuwe Testament, zoals de christenen het tweede deel van de Bijbel noemen, blijkt dat Yeshua ook het Loofhuttenfeest heeft gevierd. Ook vierde Hij op de achtste dag, de slotdag van Soekot! 

"En op de laatste dag, zijnde de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke."
Johannes 7:37 (Statenvertaling)

Merkwaardig genoeg heeft de Kerk u en alle andere christenen helemáál niets verteld dat Here Jezus ofwel Yeshua HaMasjiach het Loofhuttenfeest ook heeft gevierd. Het lijkt wel of de eigenzinnige theologen de waarheid voor u verbergen! Men heeft u nooit uitgelegd wat Soekot ofwel het Loofhuttenfeest eigenlijk betekent en wat ook de profetische betekenis ervan is. De rabbijn Simon de Vries geeft wel een verhelderende maar bijzonder interessante uitleg over de achtste dag, de slotdag van het Loofhuttenfeest, in zijn boek 'Joodse riten en symbolen'. Het geeft ons wel een stof tot nadenken. De rabbijn schreef: 

"Zo heeft ook het Loofhuttenfeest zijn afsluiting in een afzonderlijk feest. Maar daar volgt het slot onmiddelijk. Het is de achtste dag, Hebreeuws: Sjemienie, die in de Bijbel (Waijkra 23:36, Bemidbar (Numeri) 29:35) 'Atséret wordt genoemd en nu de naam draagt van Sjemienie Chag-ha 'Atséret. Een speciale viering met eigen symbolen heeft ook dit Slotfeest niet. De Loofhut is ontruimd, verlaten. De achtste avond heeft men er nog het feestmaal genuttigd en verblijf gehouden. Ook des ochtends daarna is er nog het ontbijt van het Slotfeest gebruikt. Dan echter heeft men de Loofhut officieel vaarwel gezegd. De palmtak hebben we al eerder neergezet. Dat geschiedde op de zevende dag zelf, toen de zeven ommegangen geëindigd waren, welke wij ermede onder Hasja'na-gebeden in de synagoge op de biema, met daarop een heilige Wetsrol hadden gemaakt. Bij die laatste maal van het gebruik van de loelàv waren er ook nog extra wilgentakjes gebruikt. Want eens, in de Tempel was deze zevende dag een zeer bijzonder feest van ommegangen om het altaar, dat dan met wilgentakken was omgeven. Het was 'de Vreugde van het Waterschappen' en van het waterplengen, dat als een feest van uitbundige vreugde wordt beschreven en dat aan het einde van de zomer en de ganse oogst gehouden wordt, in de hoop op een overvloedige vroege regen, die voor het land en voor het gehele leven in het land zo onontbeerlijk is. Wij hebben er in de synagoge feestgedichten van over. En wat op de eerste dag van het Paasfeest 'het gebed om de dauw' is, is op de achtste dag van het Loofhuttenfeest 'het gebed om de regen'. Deze liturgische onderscheiding is de enige van Sjemienie Chag-ha 'Atséret." (2) Aldus de rabbijn.

Wanneer de duizend jaren van het Messiaanse Vrederijk, de zevende dag, geëindigd zullen worden, zal satan uit zijn gevangenis losgelaten worden en de Grote Afval zal beginnen. En satan zal de weerspannige en opstandige volken verleiden en mobiliseren om oorlog te voeren tegen Israël en de stad Jeruzalem. Nu begint u te begrijpen waarom de Joden de loofhutten afbreken en waarvel zeggen en de loelavs op de grond neerleggen. Het officieel waarvel zeggen van de Loofhut  en het neerzetten van de loelav die niet meer naar alle vier windstreken gezwaaid wordt, krijgt een ware betekenis als we een tekst uit het laatste Bijbelboek Openbaring lezen:

"En hij (satan) zal uitgaan om de volken te verleiden, die in de VIER HOEKEN der aarde zijn, de Gog en de Magog, om hen te vergaderen tot de krijg, welker getal is als het zand aan de zee."
Openbaring 20:8 (Statenvertaling) 

De oorlog van Gog en Magog tegen Israël zal kort maar heftig zijn. Tevens de allerlaatste oorlog die op de definitieve ondergang van satan, zijn demonische machten en hun aardse trawanten zal uitlopen. Het lot van satan is voorgoed bezegeld, als hij in de poel van vuur en zwavel geworpen zal worden om in alle eeuwigheden gepijnigd te worden. Ook is de laatste grote dag na het duizendjarige Messiaanse Vrederijk dat de oude hemel en de oude aarde zullen vergaan. Dan breekt de eeuwigheid der eeuwigheden aan, zoals de Joden op de achtste dag een gebed om de overvloedige regen houden. God zal een nieuwe hemel en een nieuwe aarde scheppen, want de eerste dingen zullen voorbijgaan. Daarom spreekt de achtste dag van een nieuw begin dat wijst op de eeuwigheid van de nieuwe hemel en aarde. Op de nieuwe hemel en nieuwe aarde zullen geen zonde en dood meer zijn en God zal alle tranen van de uitverkorenen wissen. (Openbaring 21:1-8) Let wel goed op wat Jezus op de achtste dag van het Loofhuttenfeest zei:"Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke!" (Johannes 7:37) We begrijpen nu eindelijk wat de ware betekenis van de achtste dag is en wat Jezus zei, als we een tekst uit het laatste Bijbelboek die over de nieuwe hemel en aarde gaat, lezen:

"Ik ben de Alfa en de Oméga, het Begin en het Einde, Ik zal de dorstige geven uit de fontein van het water des levens voor niet." 
Openbaring 21:6 (Statenvertaling)

De achtste dag, de slotdag van het Loofhuttenfeest, is ook een rustdag, zoals staat geschreven:

"Doch op de vijftiende dag der zevende maand, als gij het inkomen des lands zult ingezameld hebben, zult gij des HEEREN feest zeven dagen vieren; op de eerste dag zal er rust zijn, en op de achtste dag zal er rust zijn."
Waijkra 23:39

Wat een diepe betekenis heeft de achtste dag van het Loofhuttenfeest dat ook met de vreugde van de Thora wordt gevierd!

Het Joodse volk een priestervolk voor alle volken, Israël een zegen voor alle volken

Wanneer het Messiaanse Vrederijk aanbreekt en het Loofhuttenfeest wereldwijd, vooral in Jeruzalem, gevierd zal worden, zullen volken uit alle hoeken en windstreken van de hele aarde dan samenstromen op de berg des Heren. En ze zeggen niet langer:"Kom, laten we naar Rome, Tokio of Washington gaan." Nee, duizendmaal nee! Ze zullen ook NIET meer zeggen:"Laten we naar een dienst in de Rooms-katholieke Kerk, de Lutherse Kerk, de Gereformeerde Kerk of naar een Pinkstergemeente gaan." Nee, duizendmaal nee! Ook zullen de volken NIET meer zeggen:"Laten we op bedevaart naar Mekka gaan." Nee, duizendmaal nee! Ze zullen daadwerkelijk zeggen:"Laten wij optrekken naar Jeruzalem om voor de Grote Koning Yeshua neer te buigen en Hem aan te bidden!" Het eeuwenoude Schriftwoord zal in vervulling gaan:

"En vele volken zullen heengaan en zeggen: Komt, laat ons opgaan tot de berg des HEEREN, tot het huis van de God Jakobs, opdat Hij ons lere van Zijn wegen, en dat wij wandelen in Zijn paden; want uit Sion zal de wet uitgaan, en des HEEREN woord uit Jeruzalem. Hij zal rechten onder heidenen en bestraffen vele volken; en zij zullen hun zwaarden slaan tot spaden, en hun speren tot sikkels; het ene volk zal tegen het andere volk geen zwaard opheffen, en zij zullen geen oorlog meer leren. Komt, gij huis van Jakob, en laat ons wandelen in het licht des HEEREN."
Jesaja 2:3-5 (Statenvertaling)

Het Joodse volk zal een priestervolk worden voor alle volken, net zoals de stam Levi een priesterstam voor de twaalf stammen van Israël was geweest en de priesterdienst had verricht voor de HEERE God. Ook zal de profetie van Jesaja in vervulling gaan:

"Zij zullen de overoude puinhopen herbouwen, het verwoeste uit vroger tijd doen herrijzen en de steden vernieuwen, die in puin liggen, die verwoest hebben gelegen van geslacht op geslacht. Vreemden zullen gereed staan om voor u de kudden te weiden, vreemdelingen zullen uw akkerlieden en uw wijngaardeniers zijn; maar gij zult priesters des HEEREN heten, dienaars van onze God genoemd worden; gij zult het vermogen der volken genieten en u op hun heerlijkheid beroemen."
Jesaja 61:4-6

Het zal geschieden wanneer de Derde Tempel herbouwd wordt en het Joodse volk het priestervolk zal worden en de Messias Yeshua als de Grote Koning vanuit Jeruzalem over de hele aarde zal regeren. De Derde Tempel dat in het begin van het Messiaanse Vrederijk gebouwd zal worden, zal het bedehuis voor alle volken zijn (Jesaja 56:7). Maar de tijd is nog niet aangebroken, want de Geest van God, de Heilige Geest, is nog niet over héél Israël uitgestort. God is nog steeds bezig Zijn verstrooide kinderen Israëls uit alle windstreken naar hun oude vaderland terug te brengen. Dat de Joden uit de Diaspora terugkeren naar hun oude vaderland en de Staat Israël geboren werd, zijn veel Bijbelse profetieën in vervulling gegaan. Maar niet alles is vervuld! Omdat de Geest van God nog niet in het volk Israël is (lees Ezechiëls profetie over het herstel van Israël: Ezechiël 37:1-27). Daarom heeft de profeet Zacharia geprofeteerd over de uitstorting van de Geest Gods over héél Israël:

"Doch over het huis Davids, en over de inwoners van Jeruzalem, zal Ik uitstorten de Geest der genade en der gebeden; en zij zullen Mij aanschouwen, Die zij doorstoken hebben, en zij zullen over Hem rouwklagen, als met de rouwklage over een enige zoon; en zij zullen over Hem bitterlijk kermen, gelijk men bitterheid kermt over een eerstgeborene."
Zacharia 12:10

God Zelf zal aan Zijn volk Israël bekendmaken wie de Messias is. Hij zal de sluier van de ogen van alle Joden wegnemen, opdat zij Yeshua als de ware Masjiach ben David zullen herkennen. Denk maar aan Jozef en zijn elf broers. Toen Jozef nog de onderkoning van Egypte was, hadden zijn elf broers hem nog niet herkend, terwijl zij voor hem neerbogen. Uiteindelijk maakte Jozef op een dag zichzelf bekend wie hij was. De sluier werd weggenomen, toen de broers de onderkoning Jozef eindelijk als hun broer herkend hadden. Vaak mopperen zeer veel christenen:"Waarom zijn de Joden nog niet bekeerd?" Hun kritiek is vaak onterecht, want ze hebben belangrijke schriftgedeelten wel over het hoofd gezien waarom Israël Heer Yeshua (Jezus) nog niet als de Messias heeft aangenomen. In het Bijbelboek Romeinen 11 blijkt dat God Zelf een geestelijke verblinding heeft gegeven, zoals staat geschreven:"Want de HEERE heeft over u uitgegoten een geest des diepe slaaps, en Hij heeft uw ogen toegesloten; de profeten, en uw hoofden, en de zieners heeft Hij verblind." (Jesaja 29:10) De tijd zal komen dat God de geestelijke verblinding van Zijn volk Israël zal wegnemen. De bekering van Israël is GÉÉN zaak van de Kerk! Absoluut niet! Het is alleen God's zaak! Wel waarschuwt de Bijbel de christelijke Kerk ernstig NIET tegen Israël te keren:"Roem niet tegen de takken: en indien gij daartegen roemt, gij draagt de wortel (Israël) niet, maar de wortel u." (Romeinen 11:18) Wist u dat de Joden drie keer per dag om de komst van de Messias bidden? Drie keer per dag bidden de Joden:"Breng ons terug, O Vader, tot Uw Thora, en breng ons dichter, onze Koning, tot Uw dienst, en help ons terug te keren, tot U met een volkomen bekering. Gezegend zij U, o Heer, die bekering verlangt."

Het slotwoord

Nu u het artikel gelezen hebt, zult u eerlijk moeten toegeven dat het Loofhuttenfeest door God is ingesteld. Het is vreemd genoeg waarom de Kerk geen aandacht heeft besteed aan Soekot ofwel Loofhuttenfeest, terwijl juist de Bijbel een grote profetische waarde aan deze unieke Joodse feest toekent. Ook maakt de Schrift ons duidelijk dat dit feest in het Messiaanse tijdperk door alle volkeren op aarde gevierd zal worden. De echte reden waarom de Christelijke Kerk Joodse feesten eeuwenlang in de ban heeft gedaan, is antisemitisme. Ook heeft de Kerk de Joodse sabbat afgeschaft en zondag als rustdag ingesteld. Daarmee begaat de Kerk een zéér zware zonde tegen God. Het is een grote en verschrikkelijke fout dat de Kerk heeft gemaakt om Joodse feesten die JUIST BIJBELS EN DOOR DE EEUWIGE INGESTELD ZIJN, overboord te gooien en heidense feesten zoals de Kerst, Goede Vrijdag, Pasen (de christelijke tegenhanger van de Joodse Pesach) en hemelvaartsdag in te voeren. De grote boosdoener is de door de Kerk verkondigde en onbijbelse vervangingsleer. Christenen die christelijke feesten op 'n onbijbelse en antichristelijke en anti-Joodse wijze vieren, hebben helaas niet in de gaten dat de duivel niet alleen het Joodse volk, maar ook de Thora en alle Joodse feesten, riten en gebruiken hartgrondig háát. Hij haat hen enorm, wetende dat de Thora en alle Joodse feesten veel te maken hebben met Yeshua HaMasjiach! Yeshua was niet gekomen om de Thora te ontbinden en Joodse feesten af te schaffen, zoals christelijke theologen wel beweren. Over de Thora zei Jezus letterlijk:

"Meent niet, dat Ik gekomen ben om de Thora of de profeten te ontbinden; Ik ben niet gekomen om die te ontbinden, maar te vervullen. Want voorwaar zeg Ik u: Totdat de hemel en de aarde voorbijgaan, zal er NIET één jota noch één titel van de Thora voorbijgaan, totdat het alles zal zijn geschied."
Matthéüs 5;17-18

Als u de geschiedenis van de Kerk kent, weet u ook dat er veel bloed kleeft aan de handen van de Kerk. Op school heeft men ongetwijfeld u helemaal niets verteld dat de Joden tijdens de beruchte Spaanse Inquisitie gedwongen werden het Jodendom waarwel te zeggen en de Thora en alle Joodse feesten af te zweren, anders moesten zij het vreselijke lot zoals de brandstapel ondergaan. De verklaring van een Jood die gedwongen werd tot het Rooms-katholicisme te bekeren en zijn Joodse afkomst te verloochenen en het Jodendom af te zweren, luidde:"Ik zweer de Hebreeuwse godsdienst, al haar wetten, de besnijdenis, het ongezuurde brood, de Pesach, het offeren van lammeren, het Feest der Weken, het Feest der Bazuinen, de Grote Verzoendag, het Loofhuttenfeest en alle andere Hebreeuwse feesten met hun offers, gebeden, wijdingen, reinigingen, onthoudingen, boetedoeningen, vastendagen, sabbatten, nieuwe manen, voedsel en drank af. En ik zweer elk gebruik en iedere instelling van de Joodse wet af...met andere woorden, ik zweer alles af dat Joods is." (4) Afschuwelijk!  Niet alleen de Christelijke Kerk, maar ook nazi's en fanatieke moslims, allen Jodenhaters, hebben synagogen bestormd en in brand gestoken, Joodse heiligdommen ontheiligd, alle Thora-rollen verbrand en de Joden afgeslacht. De geschiedenis blijft herhalen. Al tweeduizend jaar lang! Als christen zult u vast en zeker zeggen:"Ja, maar wat heb ik ermee te maken?" Het doet er niet toe of u wel of niet ermee te maken heeft. Maar omdat u een christen èn een aanhanger van het christendom bent, ongeacht uw lidmaatschap van een kerkgenootschap of een pinksterbeweging, wordt u samen met alle christenen van alle soorten kerkgenootschappen verantwoordelijk gehouden voor misdaden jegens het Joodse volk. De Joden houden het christendom wel aansprakelijk voor de grote misdaden jegens het volk Israël. De hele geschiedenis staat helemaal bol van bloedige Jodenvervolgingen, moordpartijen en pogroms. Vergeet ook niet dat de nazi's ook christenen waren en naar een katholieke (of een protestantse) kerkdienst gingen! Misdaad tegen het Joodse volk is ook misdaad tegen de Messias Jezus Christus!! U moet niet denken dat christenen de enigen zijn, die de marteldood sterven als ze vervolgd zijn. Ook de Joden sterven in de loop van vele eeuwen de marteldood! Voor Sjema (Sjémoth), het Joodse geloofsbelijdenis van de Eenheid van de Eeuwige, zijn ze de brandstapels van de Spaanse Inquisitie en de gaskamers en ovens van Auschwitz opgegaan; vanuit het laaiende vuur klonk het Sjema:"Hoor Israël, Adonai is onze God en Adonai is één!" (Deuteronomium 6:4, Marcus 12:29) Zoals de christenen stierven ter wille van het getuigenis van Jezus, zo werd het Joodse volk martelaar voor de Ene, Heilige God van Israël! Het wordt hoog tijd dat u en alle christenen tranen plengen, zonden aan de Here God en het volk Israël belijden en om vergeving vragen. 


Weet u wat de uiteindelijke maar grote doodssteek voor het antisemitisme, de Christelijke Kerk, de islam en de politieke machten zal zijn? Dat Degene die Zijn voeten op de Olijfberg zal zetten, een VERHEERLIJKTE JOOD zal zijn!!! Laten we de diepere en profetische betekenis van unieke en waardevolle Joodse én echte Bijbelse feesten gaan herontdekken en waarderen en deze feesten ook gaan vieren. Laten we niet langer spreken van "Oud-Testamentische feesten"! Het is beter dat het Loofhuttenfeest en alle andere Joodse feesten niet 'Oud-Testamentisch' maar Bijbels genoemd worden!! Laten we het Bijbelse Loofhuttenfeest vieren, zoals Yeshua en Zijn discipelen ook deze feest vierden! Bid voor het Joodse volk en het Land Israël, nu Israël groot gevaar loopt door de vijanden vernietigd te worden. De vijanden hebben ook gezworen Israël van de aardbodem te doen verdwijnen. Bid dat God een grote uitredding zal brengen voor Zijn volk Israël. Laten we Israël in Naam van de levende God zegenen, opdat de Eeuwige ons ook zal zegenen! Inmiddels zijn zesduizend jaren die in Gods ogen zes dagen zijn, bijna verlopen en de zevende dag, de grote sabbatsdag, is bijna aangebroken: het Loofhuttenfeest. Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u. 

                                                                                 Paul Parker

2012: van 's avonds (Erev Chag HaSoekot, vooravond Loofhuttenfeest) 30 september tot 's avonds 7 oktober

Gerelateerde artikelen op de blog de burcht Sion:

Jom Kippoer, de Grote Verzoendag
Pasen in het licht van de Bijbel

Het auteursrecht van dit artikel ligt bij de blogger. Zonder toestemming van blogger Paul zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog of website verboden.

Bronnen en referenties:

(1) nl.wikipedia.org/wiki/Soekot
(2) Joodse riten en symbolen. Door rabbijn S.P.H. de Vries
(3) Joods godsdienstig leven. Door de Nederlandsche Zondagsschool Vereeniging te Amsterdam
(4) Bloed aan onze handen. Door Michael L. Brown

Waar is de Ark van het Verbond?

De Bijbelse beschrijving van de Ark des Verbonds

Rondom de Ark van het Verbond zijn al vele legendes omgeven. Naast de legendes zijn er ook speculaties en theorieën. Tot nu toe weet niemand echter waar de Ark van het Verbond is gebleven. Ook  weet niemand hoe de Ark er uitziet. De Bijbel geeft wel een beschrijving van de Ark van het Verbond. De Ark van het Verbond, ook wel Ark des Verbonds, was het allerheiligste voorwerp van het Joodse volk geweest. In het Hebreeuws is de Ark Aron Habbarît, ook Aron Habrit. Het was een draagbare kist, waarin de twee stenen tafelen met daarop de Tien Geboden bewaard werden (Exodus 25:21, I Koningen 8:9, 2 Kronieken 5:10). In Hebreeën 9:4 wordt verteld dat de Ark van het Verbond ook een gouden kruik met Manna, de staf van Aäron die gebloeid had, de tafelen des verbonds bevatte. 

De Ark van het Verbond bevatte de gouden kruik met
manna, de staf van Aäron en de tafelen des verbonds.

De Ark was gemaakt van acaciahout (in de Statenvertaling sittimhout. In het Hebreeuws is acacia sittim) en van binnen en buiten geheel overdekt met louter goud. Aan vier hoeken van de Ark waren vier gouden ringen geplaatst waardoor twee draagstokken gestoken waren. De draagstokken waren van acaciahout gemaakt en met goud overtrokken. Deze draagstokken mochten nooit verwijderd worden, ook niet toen de Ark later in het Heilige der heiligen (Hebreeuws: Kadosh HaKadshim) van de Tempel neergezet werd. Op de Ark was een plaat van louter goud. Dit was het verzoendeksel. Aan de weerszijden van het verzoendeksel waren twee uit massief goud opgetrokken cherubs, die één geheel vormden met het deksel. Deze cherubs (Hebreeuws: ) hadden hun vleugels omhoog uitgespreid, bedekten het verzoendeksel met hun beschuttende vleugels en stonden met de gezichten naar elkaar toe. (Exodus 25:10-22, 37:1-9) De uitgespreide vleugels van de cherubs over de bovenkant van de Ark vormden de troon van God terwijl de Ark Zijn voetenbank is, zoals in Psalm staat te lezen dat God op de cherubs troont.

De Ark van het Verbond

De Ark van het Verbond was het beeld van de Messias Jezus Christus (Hebreeuws: Yeshua HaMasjiach). Het blijkt ook dat de Ark een beeld van de Messias Yeshua is, als wat er in de Ark bewaard is. De wet van de Tien Geboden staat in de Ark (Exodus 25:16). Alleen Hij kon zeggen tot God, toen Hij op aarde was:"Uw wet is in mijn binnenste" (Psalm 40:9). Zo droeg de Here Jezus Christus ofwel Yeshua HaMasjiach de wet van God in Zijn hart. Verder was in de Ark de gouden kruik met manna. Manna symboliseert ook de Messias Yeshua. Zoals de Israëlieten in de woestijn het manna uit de hemel kregen, zo geeft God ons het Brood uit de hemel, namelijk Yeshua HaMasjiach. Jezus zei:"Ik ben het Brood des levens dat uit de hemel nedergedaald is; zo iemand van dit brood eet, die zal in de eeuwigheid leven. (Johannes 6:51)" De amandel-staf van Aäron die gebloeid had, symboliseert het nieuwe leven. De amandelboom bloeit het eerst van alle bomen en spreekt daardoor van nieuw leven na de dood (van de winter). Daarom is deze staf verbonden met de opstanding, met Yeshua als de verrezen Overwinnaar , de levende Hogepriester. 

Zoals de hogepriester eenmaal per jaar op de Grote Verzoendag, Yom Kippoer, in het Heilige der Heiligen kwam om het bloed op het verzoendeksel van de Ark te besprenkelen voor verzoening van zonden en overtredingen, heeft Yeshua Zijn volmaakte offer gebracht om de verzoening met God met Zijn bloed te bewerkstelligen. Daardoor werd de oordeelstroon van God veranderd in een troon van genade, omdat de Ark de troon van God voorstelt. Deze troon zou een oordeelstroon meoten zijn. De wet die Israël overtreden had, lag er onder. Maar door het vrijwillige offer heeft Yeshua de verzoening tussen de mens en God met Zijn kostbare bloed eenmaal bewerkstelligd, zoals we in Hebreeën 9:24-28 lezen. Toen Johannes de Doper de Messias Yeshua zag, zei hij:"Zie, het Lam Gods, die de zonde van de wereld wegneemt." De cherubs die met hun uitgespreide vleugels het verzoendeksel van de Ark bedekten, zijn de bewakers van Gods troon. De cherubs die als meest verheven wezens door God geschapen zijn, hadden met hun uitgetrokken en vlammende zwaard Adam en Eva en ook het menselijke geslacht de weg naar de boom des levens in het paradijs versperd. Maar in de tabernakel zijn deze cherubs verbonden met genade. Daarom zijn hun aangezichten gericht naar het bloed dat op het verzoendeksel gesprenkeld werd. 

Byzantijnse mozaïek beeldt de Ark van het Verbond uit. 

De Ark van het Verbond werd gemaakt in de berg Horeb. De berg Horeb, ook wel bekend als berg Sinaï, ligt NIET in het Egyptische schiereiland, zoals we wel dachten. In werkelijkheid ligt de echte, originele berg Horeb in Arabië. 

Bijbelgeleerden en historici zouden sceptisch zijn, als ze horen dat de berg Sinaï niet in de Sinaï-woestijn, maar in Arabië ligt. De Bijbel bevestigt dat de berg Sinaï inderdaad in Arabië ligt. 

"Wat dit, namelijk Agar, is Sinaï, een berg in Arabië, en komt overeen met Jeruzalem, dat nu is, en dienstbaar is met haar kinderen." 
Galaten 4:25

Tegenwoordig staat de berg Sinaï in Arabië bekend als de berg Jebel el-Lawz. 

De voorgeschiedenis van de Ark

"...En de tempel Gods in de hemel is geopend geworden; en de ark Zijns verbonds is gezien in Zijn tempel, en er werden bliksemen, en stemmen, en donderslagen, en aardbeving, en grote hagel."
Openbaring 11:19

...De ark Zijns verbonds is gezien in de hemel...

De vraag waar de Ark van het Verbond is gebleven, heeft Daniel Gwertzman de laatste jaren vele malen gesteld. Ook had een heer uit Nieuw-Zeeland hem de vraag gesteld. Zelf had Daniel Gwertzman deze vraag ooit aan een bekende rabbijn in Jeruzalem gesteld. Hij antwoordde dat de ark op zijn plaats stond, niet ver van de plaats waar wij stonden. De rabbijn zou de plek aanwijzen. Hij wees naar een zeer oud boek op een boekenplank en zei tegen Daniel het boek aan te reiken. Toen Daniel het boek aan de rabbijn overhandigde, zei de rabbijn dat hij het moest openen bij de eerste pagina. Het was een oud gebedenboek en op de eerste pagina stond een afdruk van een houtsnede van de Klaagmuur met een rij bomen erboven. De rabbijn vertelde Daniel dat de Ark zich onder deze bomen bevond, die op de houtsnede afgebeeld waren. Daniel ontdekte dat de meeste oude gebedenboeken deze afbeelding op de titelpagina hebben. (1)

...Het was een oud gebedenboek en op de eerste pagina van
een houtsnede van de Klaagmuur met een rij bomen erboven.. 

Waarom is de Ark zo bijzonder? Als hij bepaalde krachten bezit, welke zijn dat dan? Wat kunnen zijn omzwervingen ons leren? Wat heeft sommige moderne deskundigen ertoe geleid om te beweren dat de herontdekking van de Ark zal leiden tot de Derde Wereldoorlog? (1)

De Ark wordt onder verschillende namen in de Bijbel genoemd: de Ark des Heren, de Voetenbank van de HEERE, de Ark der getuigenis en de Ark van het Verbond. Het was het heiligste rituele voorwerp van de Joden. In de Hebreeuwse Bijbel staan 195 verwijzingen naar de Ark, waarvan er 112 verband houden met een vorm van de Goddelijke Naam en in het Nieuwe Testament wordt hij twee keer genoemd. De Ark was een kist van acaciahout, die van binnen en van buiten bedekt was met goud, volgens de instructies die Mozes van God ontving op de berg Sinaï. Hij werd gedragen door priesters en het deksel was gemaakt van zuiver goud met aan de uiteinden twee cherubs. Twee stenen tafels, het "Getuigenis" genoemd, het bewijs van Gods verbond met het volk Israël, werden in de Ark bewaard. Dit symboliseerde de Goddelijke Tegenwoordigheid in Israël. Boven de cherubs was de troon van God en op de troon was de verschijning van de glorie van de HEERE. Daarom werd de Ark beschouwd als Zijn voetenbank:

"En David maakte zich op, en ging heen met al het volk, dat bij hem was, van Baälim-Juda, om van daar op te brengen de ark Gods, bij dewelke de Naam wordt aangeroepen, de Naam van de HEERE der heirscharen, Die daarop woont tussen de cherubim."
2 Samuël 6:2

"Verheft de HEERE, onze God, en buigt u neder voor de voetbank Zijner voeten; Hij is heilig!"
Psalm 99:5

Het was in het Nabije Oosten een oud gebruik om documenten en overeenkomsten tussen koninkrijken aan de 'voeten' van een godheid te plaatsen, die de bewaker van de verdragen en documenten was en die verantwoordelijk was voor hun uitvoering. (Zie ook 1 Samuël 10:25) Terwijl de stammen van Israël hun tenten hadden opgeslagen rondom de tabernakel om die te beschermen, werd in werkelijkheid Israël door de Ark beschermd. Men geloofde dat de Ark Gods hulp garandeerde (zie I Samuël 4:3). Daarom vergezelde de Ark het Joodse volk tijdens hun reis door de Sinaï woestijn naar het land Israël en tijdens de hele verovering van het land. Als hij in de oorlogen niet uit het kamp meetrok, werd verondersteld dat de HEERE niet met hen was (zie Numeri 14:42-45). Er waren liederen over de Ark, die gezongen werden als de Ark naar het slagveld werd gedragen. (1)

"Het geschiedde nu in het optrekken van de ark, dat Mozes zeide: Sta op, HEERE! en laat Uw vijanden verstrooid worden, en Uw haters van uw aangezicht vlieden! En als zij rustte, zeide hij: Kom weder, HEERE! tot de tienduizenden der duizenden van Israël!"
Numeri 10:35-36

De familie van Kohath - de Kehatieten - uit de stam Levi was verantwoordelijk voor het dragen van de Ark en de rest van de heilige voorwerpen. Maar ze mochten niet één van deze heilige voorwerpen zien of aanraken, op straffe des doods. Ze mochten alleen kijken als de voorwerpen door Aäron en zijn zonen waren bedekt (Numeri 4:2-20). Voor zover wij weten, was de Ark zowel bij de doortocht door de Jordaan als tijdens de oorlogen in een blauw kleed gehuld. (1)

De Ark bij de doortocht door de Jordaan

De Ark maakte de overtocht door de Jordaan mogelijk, die onmiddelijk droog viel toen de voeten van de priesters die hem droegen, het water raakten. De rivierbedding bleef droog totdat de priesters met de Ark de rivier verlieten, nadat het gehele volk was overgestoken. Toen de Ark het land Israël binnenging, werd hij vanaf dat moment niet meer gedragen door Levieten in het algemeen, maar uitsluitend nog door de Kohaniem, de priesters. (1)

Tijdens de plechtigheden die voorafgingen aan de inname van Jericho, werd de Ark zeven dagen lang rond de stad gedragen. Toen Jozua de Wet (Tora) voorlas aan het volk, tussen de berg Gerizim en de berg Ebal, stonden ze ter weerszijden van de Ark. Jozua plaatste de Ark in Silo. Het is interessant om op te merken dat bij de verhuizingen van de Ark in het land Israël, voordat hij uiteindelijk naar Jeruzalem werd overgebracht, alle locaties Gilgal, Bethel en Silo in het stamgebied van Efraïm lagen. Dit kan voor Saul, Israëls eerste koning, die van de stam Benjamin was, de reden zijn geweest om na te latn de Ark te raadplegen (I Kronieken 13:3). Tijdens de oorlog tussen de Israëlieten en de Filistijnen veroverden de Filistijnen de Ark. Om te tonen dat hun god Dagon sterker was dan de God van Israël, brachten ze de Ark in de tempel van Dagon. De volgende ochtend vonden ze het beeld van Dagon voorover voor de Ark liggen. Het afgodsbeeld werd teruggeplaatst en de volgende ochtend lag het weer voorover voor de Ark, maar nu was het beeld gebroken. De mensen van Asdod werden geplaagd door muizen en aambeien. Toen de Ark achtereenvolgens naar Gath en Ekron werd gestuurd, leden deze steden onder dezelfde plagen. Na zeven maanden op Filistijns grondgebied, zonden ze de Ark op advies van hun priesters en waarzeggers terug naar de Israëlieten, met 5 gouden aambeien en 5 gouden muizen. De Ark werd op een nieuwe wagen gezet, die getrokken werd door twee zogende koeien die nog nooit een juk hadden gedragen. Zij brachten de kar naar Beth-Semes (I Samuël 6:1-18). (1)

Zo werd de macht van de Ark van de God van Israël getoond aan de Filistijnen. Na zijn terugkeer brachten de inwoners van Beth-Semes offers en brandoffers. Maar uit nieuwsgierigheid tuurden ze in de Ark en meer dan 50.000 van hen werden door de HEERE gedood. De Ark was geen voorwerp dat aan het publiek werd getoond. Maar de Ark openen en erin kijken was een nog grovere overtreding, vooral omdat het om mensen ging die geen toegang tot de Ark hadden. Het was een zware zonde om een heilig voorwerp op zo'n profane manier te behandelen. In de Bijbel lees je vaak dat men beangst was omdat ze de aanblik van God niet zouden overleven. De Ark vertegenwoordigde Gods aanwezigheid, de Sjechina, onder de Joden. God sprak tot Mozes van tussen de cherubs. Denk ook aan de oude gewoonte om de ogen eerbiedig neer te slaan als een koning voorbij reed. Van Beth-Semes werd de Ark naar Kirjath-Jearim gebracht, waar hij twintig jaar in het huis van Abinadab verbleef, onder de hoede van zijn zoon Eleazer. Beide mannen schijnen - aan hun naam te oordelen - afstammelingen van Aäron te zijn. David wilde aan het begin van zijn regering de Ark van Kirjath-Jearim naar Zion overbrengen. Uzza, één van de voerlieden van de wagen waarop de Ark werd vervoerd, stak zijn hand uit om de Ark tegen te houden, toen de runderen uitgleden. Hij werd door de HEERE neergeslagen en stierf bij de Ark, omdat hij deze had aangeraakt. David werd bevreesd voor de HEERE; hij nam de Ark niet mee naar Jeruzalem, maar liet hem onder brengen in het huis van de Gattiet Obed-Edom, waar hij drie maanden bleef. Obed-Edom kwam uit de Levitische stad Gat-Rimmon. Toen David vernam dat de HEERE Obed-Edom had gezegend vanwege de Ark in zijn huis, besloot hij de Ark naar Jeruzalem te brengen. Hij danste voor de Ark en bracht brandoffers, toen de priesters hem droegen. (1)

Een zestiende-eeuwse schilderij: David danste en bespeel-
de zijn harp voor de Ark, toen de priesters hem droegen.

Later bouwde Davids zoon Salomo de Tempel en hij plaatste de Ark in het Heilige der Heiligen. Hoewel de draagstokken op hun plaats bleven, was de reis van de Ark beëindigd en vond deze zijn rust. Volgens de rabbijnse traditie kan het belang van de plaats van de Ark als volgt begrepen worden:

"Het land Israël is het centrum van de wereld, Jeruzalem ligt in het centrum van het land Israël, de Tempel staat in het centrum van Jeruzalem, het Heilige der Heiligen is in het centrum van de Tempel, de Ark is in het centrum van het Heilige der Heiligen en vóór de Ark lag een steen die de steen van het fundament van de wereld werd genoemd." (Tanchuma Kedoshim 10)

De Ark verdwenen

Ergens tussen 970 en 586 v. Chr. is de Ark op 'n geheimzinnige wijze verdwenen. De laatste verwijzing naar de Ark is tijdens de regering van koning Josia, waaruit afgeleid kan worden dat hij klaarblijkelijk 360 jaar in de Tempel heeft gestaan. Toen de Ark eenmaal het Heilige der Heiligen was binnengedragen, was de toegang strikt beperkt. De Hogepriesters konden het Heilige der Heiligen slechts één keer per jaar binnengaan op Jom Kippoer, de Grote Verzoendag. Er zijn de volgende theorieën over wat er daarna mee gebeurde... (1)

* dat hij werd weggevoerd, toen farao Sisak Israël in de 10e eeuw B.C. binnenviel.
* dat hij tijdens de goddeloze regering van koning Manasse werd verwijderd vanwege zijn                           afgodendienst en de verbouwing van de Tempel.
* dat hij werd weggevoerd naar Babylon of vernietigd, toen Nebukadnezar Jeruzalem veroverde.
* dat Jeremia de Ark verwijderde en verborg voor de Babyloniërs. (1)

Misschien is de meest fascinerende theorie dat Menelik I, de Ethiopische vorst, die de zoon was van koning Salomo en de koningin van Scheba, erin slaagde om de Ark des Verbonds over te brengen naar Ethiopië en dat deze sindsdien in de Koptische Kerk Onze Lieve Vrouwe Maria  van Zion in Aksum verblijft. Het is misschien makkelijker om de legende over de Ark die in Ethiopië zou zijn, af te handelen, want daarmee handelen we ook met koning Manasse af. De voormalige journalist Graham Hancock maakte deze plaats van de Ark populair in een boek dat hij in 1992 uitgaf onder de naam "The Sign and the Seal: The Quest for the Lost Ark of the Covenant." In dit werk combineert hij het verslag van Menelik die de Ark naar Aksum bracht, met een theorie uit 1963 van een gerespecteerd Bijbelgeleerde van de Hebreeuwse Universiteit, professor Menahem Haran, die suggereerde dat koning Manasse van Juda vroeg in de zevende eeuw v. Chr. de Ark kan hebben verwijderd, toen hij een beeld van Asjera (Astarte) en heidense altaren in de Tempel zette (2 Koningen 21:4-7). Volgens Hancock namen Menelik en zijn gevolg de Ark niet mee uit Jeruzalem, maar werd de Ark tijdens de regering van koning Manasse uit de Tempel verwijderd en daarna meegevoerd naar Egypte, waar hij via het eiland Elefantine ten slotte in Aksum belandde. (1)

De Ark in de kerk Onze Lieve Vrouwe Maria van Zion
in Aksum, Ethiopië, verborgen gelegen???

Het probleem met de theorie over koning Manasse is dat de Ark nooit in de Bijbelgedeelten wordt genoemd. Nadat koning Manasse door de Assyriërs naar Babylon was gevoerd en vervolgens terugkeerde naar Jeruzalem, toonde hij berouw en verwijderde hij de vreemde goden en het afgodsbeeld en alle altaren en gooide ze de stad uit (2 Kronieken 33:15). Ook hier is geen enkele toespeling op de Ark. Als Manasse de Ark verwijderd had en vervolgens berouw kreeg, dan zou hij hem natuurlijk hebben teruggeplaatst. Hiervan wordt geen enkele melding gemaakt. Dit is een argument dat berust op stilzwijgen, waarmee niets bewezen wordt. De traditie dat Menelik de Ark naar Ethiopië gebracht zou hebben, is gebaseerd op een verslag in het Ethiopische Kebra Nagast (Boek van de Glorie der Koningen) dat uit de 14e eeuw na Chr. stamt, maar sommige geleerden beweren dat het al in de 6e eeuw na Chr. is geschreven. Er zijn verscheidene problemen met deze aanspraak. Om te beginnen: als de Ark in de tijd van Salomo uit de Tempel is verwijderd, hoe kunnen sommige bronnen dan bevestigen dat hij lang na de tijd van Salomo nog in de Tempel stond? Koning Hizkia ging 230 jaar na Salomo naar de Tempel en legde een brief voor de Ark (2 Koningen 19:14). Koning Josia, die 320 jaar na Salomo de troon besteeg, zei tegen de Levieten die de kinderen Israëls onderwezen en die de HEERE toegewijd waren, dat ze de Ark in de Tempel moesten zetten en dat zij die niet meer op hun schouders hoefden te dragen:

"En hij zeide tot de Levieten, die gans Israël onderwezen, die de HEERE heilig waren: zet de heilige ark in het huis, hetwelk Salomo, de zoon van David, de koning van Israël, gebouwd heeft; gij hebt geen last op de schouderen; dient nu de HEERE, uw God, en Zijn volk Israël."
2 Kronieken 35:3 (Statenvertaling)

Wat staat er dan in de kerk van Aksum, wat alleen de opperpriester van de kerk mag zien? Toen het boek van Hancock werd uitgegeven, verscheen er een artikel in de Los Angeles Times dat deze vraag beantwoordde. De gepensioneerde professor Edward Ullendorff van de Universiteit van Londen werd geciteerd. Hij is gespecialiseerd in de bestudering van Ethiopië en hij had het in 1941 gezien. Het was een lege houten kist volgens een constructie uit de midden of late Middeleeuwen. Misschien herinneren sommige lezers Steven Spielbergs film 'Indiana Jones and the Raiders of the Lost Ark'? (1)

Filmcover Indiana Jones and the
Raiders of the Lost Ark

Daniel Gwertzman wil  er niet op ingaan of de Ark wel of niet is opgeslagen in een overheidsopslagplaats van de Verenigde Staten. Volgens deze film ontdekt Indiana Jones de Ark in Egypte, waar farao Sisak hem had afgenomen van Rehabeam, de zoon van Salomo, samen met de andere tempelschatten. 

"Het geschiedde nu in het vijfde jaar van de koning Rehabeam, dat Sisak, de koning van Egypte, optoog tegen Jeruzalem. En hij nam de schatten van het huis des HEEREN, en de schatten van het huis des konings weg, ja, hij nam alles weg; hij nam ook al de gouden schilden weg, die Salomo gemaakt had." 
I Koningen 14:25-26 (Statenvertaling)

Dit is een sluitend bewijs, of niet? Als de Ark werd weggevoerd en voor altijd verdwenen is, hoe kan hij dan nog steeds aanwezig zijn geweest ten tijde van Hizkia en Josia? Voeg daarbij dat er geen gewag gemaakt wordt van de Ark bij de opsomming van de schatten die Sisak naar Egypte voerde. Dus toch de Babyloniërs? In 598, 597 en 587-586 v. Chr. veroverden zij Jeruzalem en voerden niet nader genoemd vaatwerk uit het Huis des Heren mee. Maar het verslag in 2 Kronieken maakt geen melding van de Ark, evenmin als de Ark voorkomt in de beschrijving van 2 Koningen 25. Daar komt nog bij, dat toen Kores de Grote de Joden uit de Babylonische gevangenschap bevrijdde en toestond dat ze naar het Land Israël terugkeerden, de Ark niet vermeld wordt onder de voorwerpen die de ballingen terugbrachten naar Jeruzalem. In werkelijkheid liet Kores de voorwerpen van het Huis des Heren die Nebukadnezar meegenomen had uit Jeruzalem en die hij in de tempels van zijn eigen goden had geplaatst, te voorschijn halen en hij liet ze inventariseren voordat ze teruggegeven werden aan Sesbazzar, de prins van Juda. Nergens in deze lange inventarislijst zien we de vermelding van de Ark (Ezra 1:7-11). (1)

Dus hoe komen we aan het idee dat Nebukadnezar de Ark heeft buitgemaakt? Dit komt uit de Apocriefen, dat die boeken niet altijd in de Bijbel zijn opgenomen. In het boek 2 Esdras 10:20-22 staat een lange beschrijving van de jammerklacht uit Jeruzalem, die luidt:"De Ark van ons Verbond is geroofd." Om juist te zijn is de Tempel tussen 970 en 586 v. Chr. ten minste 8 keer geplunderd. De Ark wordt alleen in een paar buiten-Bijbelse bronnen genoemd, waarvan het belangrijkste de Ethiopische legende over Menelik is, die we al besproken hebben en in drie rabbijnse verslagen, die na de verdwijning zijn geschreven. (1)

En wat zegt de profeet Jeremia, die erbij was toen de Babyloniërs Jeruzalem verwoestten? Redde hij de Ark? Nee, de profeet Jeremia schreef wel over de Ark in de tijd van Josia, maar wat hij schreef, ging over vertrouwelingen in de Ark van het Verbond. De aanwezigheid van de Ark in de Tempel gaf de mensen een vals gevoel van veiligheid wegens de aanwezigheid van de HEERE in hun midden. 

"En het zal geschieden, wanneer gij vermenigvuldigd en vruchtbaar zult geworden zijn in het land, in die dagen, spreekt de HEERE, zullen zij niet meer zeggen: De ark des verbonds des HEEREN, ook zal zij in het hart niet gedenken, en haar niet bezoeken, en zij zal niet weder gemaakt worden."
Jeremia 3:16 (Statenvertaling)

Wat Jeremia zegt, is dat in de toekomst de hele wereld God met de zuiverste bedoeling zal dienen. De mensheid zal dan begrijpen dat de Schepper niet beperkt is in tijd of ruimte. Ze zullen de Ark niet meer nodig hebben om zich de God van Israël te herinneren. (1)

Deze denkbeelden gaan heel diep, maar op welke manier redt Jeremia de Ark? De bron hiervoor komt weer uit een apocrief werk, de Makkabeeën, waarin Jeremia de ark redt en naar de berg Nebo brengt, waar hij verborgen wordt totdat God Zijn volk verzamelt en hun Zijn genade toont. Dan zal de HEERE deze dingen weer openbaren en de Glorie van de HEERE zal gezien worden en ook de wolk van Zijn heerlijkheid. (1)

Onder de gewelven van de Rots van
al-Aqsamoskee op de Tempelberg

In de rabbijnse traditie werden met de Ark ook de volgende voorwerpen verborgen: het kruikje manna, het kruikje heilige zalfolie, de staf van Aäron en het kistje waarin de Filistijnen een geschenk aan de God van Israël hadden gestopt (Yoma52b). Dit waren allemaal voorwerpen die als getuigenis voor de Ark waren geplaatst, zoals beschreven in de boeken Exodus, Leviticus en Numeri. Een andere bron meldt dat Josia de Ark verbergt "op zijn plaats" (Yoma 53b-54a). Dus waar is de Ark? Salomo, die de Tempel bouwde, vroeg God om wijsheid boven alles. Heeft hij de gevaren en dreigingen, waaraan de Ark en de heilige voorwerpen na zijn tijd bloot zouden staan, niet voorzien? De profeet Ezechiël maakt in zijn beschrijving van de Derde Tempel in de hoofdstukken 40-48 geen melding van de Ark. Waarom niet? De belangrijkste reden is dat het niet nodig is om een nieuwe Ark te bouwen als de oude nog steeds bestaat. Het is zeker dat Salomo de toekomstige dreiging wel heeft voorzien, maar de Ark niet heeft verborgen. Maimonides, de grote Middeleeeuwse Joodse denker, was vertrouwd met alle Joodse bronnen over de Ark. Dit had hij te zeggen over dit onderwerp in zijn monumentale werk, de Mishneh Torah, in het deel dat gewijd is aan de wetten van de Tempel. (1)

"Toen Salomo de Tempel bouwde, was hij zich ervan bewust dat deze uiteindelijk vernietigd zou worden. Daarom bouwde hij een kamer waarin de Ark onder het tempelcomplex in diepe doolhofachtige gewelven verborgen kon worden. Koning Josia beval dat de Ark werd begraven in de kamer die door Salomo was gebouwd, zoals gezegd in 2 Kronieken 35:3:'Ook zeide hij tot de Levieten, die aan geheel Israël onderwijs gaven en de HEERE heilig waren: zet de heilige Ark in den kamer dien Salomo, de zoon van David, de koning van Israël, gebouwd heeft. Gij behoeft die niet meer op den schouder te dragen. Dient thans de HEERE, uw god...' Toen hij werd begraven, werden de staf van Aäron, het kruikje manna en de zalfolie mede begraven. Al deze heilige voorwerpen keerden niet meer teug in de tweede Tempel." (Yad Hilkhot Beit Ha-Behirah, 4:1)

Tot nu toe is de Ark nog steeds niet gevonden. Niemand kent de huidige locatie waar de Ark begraven ligt. (1)

Wat gebeurt er daarna, als de Ark gevonden wordt?

Inderdaad een goede vraag wat er daarna zou gebeuren als de Ark van het Verbond gevonden wordt. De vondst van de Ark zou de grondvesten van de wereld schudden. Deze vondst kan leiden tot juridische gevechten, religieuze twisten (en wellicht oorlogen) en diverse aanspraken. Verschillende landen, organisaties en religies zullen ongetwijfeld een aanspraak op de Ark maken hetgeen tot bloedige oorlogen kan leiden. Ze denken dat de Ark bovennatuurlijke krachten bevat. Het Vaticaan kan ook gebruik maken van de aanspraak op de Ark van het Verbond. Eerder werd de zevenarmige gouden kandelaar, de Menorah, door de Romeinen tijdens de val van Jeruzalem in het jaar 70 na Chr. uit de tweede Tempel geroofd en als oorlogsbuit naar Rome vervoerd. Het triomfantelijk dragen van de Menorah door de Romeinen is nu nog te zien aan het relief van de triomfboog van Titus in Rome. Volgens hardnekkige geruchten bevindt de Menorah nog steeds in het Vaticaan. De Menorah is een zeer belangrijk symbool van het volk Israël. Op de eerste dag van de schepping schiep God het licht. Zonder licht is er geen leven. God Zelf is ook het licht. De Thora wordt vergeleken met het licht en de mitswot (geboden) met de lampen die het licht zichtbaar maken (Spreuken 6:23). Ook de ziel van de mens wordt voorgesteld als de lamp (Spreuken 20:27). De schacht van de Menorah is één geheel en heeft zeven olielampen die in het donker licht geven. De lampen werden gevuld met olijfolie, die een beeld is van de Heilige Geest, de Geest Gods (Zacharia 4:1-6). De Messias Yeshua is immers het licht van de wereld (Johannes 8:12). In zijn visioen zag Johannes Yeshua in het midden van de zeven menorahs staan (Openbaring 1:13). In het toekomstige Messiaanse vrederijk zal Israël het licht van de wereld zijn (Jesaja 60:3). In 1997 vroeg de Israëlische minister van Religieuze Zaken, Shimon Shetreet, de paus de Menorah aan Israël terug te geven. In 2004 heeft zelfs de voormalige Israëlische president Moshe Katsav het Vaticaan verzocht om een lijst te maken met geroofde voorwerpen en schatten uit de Tweede Tempel, die het Vaticaan momenteel in bezit zou hebben. (2) Twee Israëliërs wilden in 2009 paus Benedictus XVI laten arresteren bij zijn bezoek aan Israël, zodat hij gedwongen zou worden de Menorah terug te geven aan de rechtmatige eigenaar Israël. (2) Tot nu toe heeft het Vaticaan in alle toonaarden ontkend de Menorah in bezit te hebben. Maar volgens enkele ooggetuigen staat de menorah wel degelijk in de donkere gangen van het Vaticaan. De Joodse Temple Mount Faithful Movement die de Joodse Tempel op de Tempelberg wil herbouwen, is ervan overtuigd dat het Vaticaan de Menorah nog in bezit heeft. (2) Maar waarom wil het Vaticaan de Menorah niet aan Israël teruggeven? Het Vaticaan heeft een aantal duistere redenen waarom de Menorah niet aan Israël teruggegeven wordt. 

Eeuwenlang heeft het Vaticaan al een oog op Jeruzalem gehad. Dat heeft ertoe geleid dat er oorlogen om het Heilige Land en de stad Jeruzalem gevoerd werden. De Kruistochten waren een voorbeeld geweest. Verwoede pogingen om Jeruzalem in handen te krijgen waren tot nu toe tevergeefs gebleven. Toen Israël in de Zesdaagse Oorlog van 1967 Oost-Jeruzalem heroverd had, was het Vaticaan er niet blij mee. Vlak voor de Zesdaagse Oorlog had Paus Paulus een dringende boodschap naar de VN-secretarisgeneraal Oe Thant gestuurd. "In naam van de christenheid spreken wij de vurige hoop uit, dat in het ongelukkige geval - dat wij naar vast vertrouwen zich nimmer zal voordoen - dat de situatie verslechert, Jeruzalem met het oog op haar sterk gewijde en heilige karakter tot open en onschendbare stad zal worden verklaard,"klonk de boodschap van de paus. (3) Dat de paus "in naam van de christenheid" sprak, was een enorme brutaliteit. Dezelfde christenheid heeft het Joodse volk tweeduizend jaar lang verketterd en vervolgd. Het merkwaardige is dat de paus er geen bezwaar tegen had dat Jeruzalem in Jordaanse handen zou blijven! Maar Israël mocht volgens de paus Jeruzalem in geen geval krijgen! Het blijkt dat het Vaticaan nog steeds pogingen heeft ondergenomen om Jeruzalem in handen te krijgen. Ook heeft het Vaticaan goed begrepen dat wie Jeruzalem in handen heeft, heeft ook de wereldheerschappij in handen! Maar de Bijbel zegt dat de Messias die zal terugkomen, vanuit Jeruzalem over de hele wereld zal regeren. Dat wéét het Vaticaan heel goed! De heer Jan van Barneveld schreef in zijn boek 'Israël onze oudere broeder':"Het Vaticaan is zich heel goed bewust dat de strijd om Jeruzalem, die nu in volle gang is, in feite tot de voorpostengevechten hoort van de strijd om het komende koninkrijk." (3) Ook ziet het Vaticaan de heropbouw van de Derde Tempel door de Joden niet graag zitten! De Rooms-katholieke kerk leert dat de herbouw van de Derde Tempel "een gebeurtenis van de eindtijd" is, en dat "de ware tempel van God gevonden wordt in de Kerk der christenen, het Nieuwe Israël, en daarom het waar en voortdurend en wereldwijd offer, namelijk de eucharisatie, wordt gedragen aan God in eenheid en identiteit met het kruisoffer op Golgotha". (4) De leer van de Rooms-katholieke kerk is echter onbijbels en vals en ook gestoeld op de beruchte vervangingstheologie, die leert dat de kerk de plaats van Israël inneemt en God met Zijn volk Israël heeft afgedaan. Wat eucharisatie betreft, heeft dat niks te maken met het originele Bijbelse Avondmaal des Heren. Het heeft veel te maken met het occulte heidendom waardoor het brood en de wijn in het sacrement van de Eucharisatie kunnen worden veranderd. Dat heet transsubstantie. Zo verandert de gehele substantie van het brood in het lichaam van Christus en de gehele substantie van de wijn in het bloed van Christus, terwijl alleen de vorm of uitwendige gelijkenis van brood en wijn blijven, aldus de Roomse leer. (5)  Het Vaticaan beschouwt de herbouw van de Derde Tempel als "een streven van onbekeerde Joden"! Ongetwijfeld zal het Vaticaan een aanspraak maken, als de Ark van het Verbond gevonden wordt. De strijd is nog niet beslist, want de islam speelt een werelddominerende rol in de strijd om Jeruzalem.

Net als het Vaticaan heeft de islam het volk Israël ook verketterd. In de Koran staan talloze teksten die oproepen tot geweld en oorlog tegen de Joden en de christenen. De Palestijnen hebben dikwijls beweerd dat er nog nooit een Joodse tempel in Jeruzalem heeft gestaan en de Joden daarom niets in Jeruzalem te zoeken hebben. Maar de vondst van de Ark van het Verbond zou ongetwijfeld de islamitische leugens aan de kaak stellen en de Arabieren in grote verlegendheid brengen! Daarom stellen de Palestijnen alles in het werk om het bestaan van de Ark in twijfel te trekken. Ook zijn ze vastbesloten om Israël te vernietigen. Onlangs hebben de moslims verklaard dat Jeruzalem een hoofdstad van het wereldKalifaat zal worden. Voordat de Staat Israël in 1948 gesticht werd, hebben de moslims het bestaan van de Joodse Tempel altijd erkend! Ook erkennen de moslims het bestaan van de Ark van het Verbond! Het bestaan van de Ark wordt ook nog eens bevestigd door de Koran zelf! Als u een tekst van de Nederlandstalige Koran raadpleegt, vindt u vast en zeker géén vermelding van de Ark, omdat de westerse vertalingen van de Koran politiek correct en daarom niet betrouwbaar zijn. Een juiste vertaling uit de Arabische Koran (Yusuf Ali) luidt:

"En (verdere) hun profeet zeide tot hen: Een teken van zijn koningschap is dat er tot u zal komen de Ark van het Verbond, daarin vrede en geruststelling van uw Heer, en de relikieën achtergelaten door de kinderen van Mozes en de kinderen van Aäron, gedragen door de engelen. Voorwaar, daarin is een teken voor u, als gij gelovigen zijt." Soera 2:248

Volgens de meeste moslimgeleerden heeft de Ark een religieuze basis in de islam en het geeft de islam een speciale betekenis. Maar de Italiaanse imam Abdul Hadi Palazzi zegt dat het Joodse volk een speciale band heeft met zowel het land als de Tempelberg. Het houdt ook in dat de Ark van het Verbond aan het volk Israël toebehoort! Een Sjiitische sekte gelooft dat de Ark des verbonds nabij het meer van Tiberias aan het Einde der Tijden door de Mahdi, een islamitische verlosser, gevonden zal worden. 

De Roomskatholieke kerk en de islam zijn niet de enigen die om Jeruzalem strijden en de Ark dolgraag buit willen maken. Er zijn ook occulte groeperingen die de Ark voor zichzelf willen opeisen! Eén van de occulte groeperingen is de Vrijmetselarij. Binnen de Vrijmetselarij werkt men aan een zinnebeeldige tempel, waarvan de tempel van Salomo ten grondslag strekt. De vrijmetselaren hebben ook grote belangstelling voor de Ark van het Verbond. Het bewijs zien we een onderstaande foto dat genomen werd in een maçonniek gebouw. 

Een replica van de Ark in de Royal
Arch Room van de George Washington
Masonic National Memorial

Volgens de vrijmetselaren staat de tempel voor de mens en het Heilige der Heiligen voor het menselijke hart. Echter heeft de Vrijmetselarij totaal niets te maken met de aanbidding van de God van Israël, hoewel de Naam van God naast de namen van andere godheden genoemd wordt. De Naam van God wordt eigenlijk misbruikt voor duistere doeleinden, vandaar dat de vrijmetselaren het gebod hebben overtreden Gods Naam niet te mogen gebruiken (Exodus 20:7). De vrijmetselarij staat open voor alle religies en streeft alleen maar naar goddelijkheid. Dat wil zeggen: de mens wordt god. In het midden van het maçonnieke symbool, de winkelhaak en de passer, staat de letter G. G staat voor zowel gnostiek als God! Het woord gnostiek betekent kennis. Als u de Bijbel openslaat en Genesis 3:5-6 leest, dan begrijpt u waar het vrijmetselaarssymbool om gaat. Zouden de vrijmetselaren ook een Derde Tempel in Jeruzalem willen herbouwen? Dat  lijkt erop. De vrijmetselaren zien zichzelf als opvolgers van de Tempelieren en sommige vrijmetselaren noemen zichzelf ook Tempelieren. Het is bekend dat de Tempelieren ook ijverig naar de Ark van het Verbond hadden gezocht. Aan het einde van de Eerste Kruistocht in de vorege 12e eeuw beloofden Hughes de Paynes en de tempelieren in aanwezigheid van de Patriarch van Jeruzalem om het christelijke koninkrijk, Het koninkrijk van Jeruzalem genaamd, die zij zelf hadden gesticht, te verdedigen. De Tempelieren kwamen voor het eerst sinds de oudheid zeer dichtbij de geheime kelders van de Tempelberg. Ze geloofden dat de Ark des Verbonds diep onder de Tempelberg was verborgen gelegen, en begonnen in het geheim opgravingen te doen onder de Tempelberg. Sommige historici beweren dat de Ark des Verbonds door de Tempelieren naar Europa was meegenomen. 

De Tempelieren waren niet de enigen die als amateur-archeologen op zoek gingen naar de Ark des Verbonds.  Vandaag zijn er moderne archeologen die beweren de originele Ark van het Verbond gezien te hebben. De bekendste was Ron Wyatt (1933-1999). Ronald Eldon Wyatt was een controversiële Amerikaanse amateur-archeoloog en heeft nog nooit een uinversitaire opleiding archeologie gevolgd, want hij was een voormalig verpleegkundige anesthesist. (6) Hij claimde sensationele vondsten betreffende Bijbelse plaatsen en voorwerpen. Zijn claims worden in het algemeen verworpen door wetenschappelijke kringen. Ron Wyatt beweerde dat de Ark van het Verbond in een verborgen grot onder de door hem 'gevonden' ware plaats van de kruisiging van Yeshua ligt. Hij zei een geheime tunnel ontdekt te hebben, die hem zou voeren naar de Ark van het Verbond. Onder de grond was een holle steen waarin het kruis rechtop gezet was. Hij ontdekte dat er dwars door de grot een enorme spleet liep, want de aarde beefde nadat Jezus aan het kruis stierf. Loodrecht onder de plek van de grot trof hij niet alleen de Ark van het Verbond, maar ook allerlei heilige vaatwerk, gewaden en een reusachtige zwaard, het wapen van de reus Goliath. Ron Wyatt beweerde ook dat toen Jezus gekruisigd werd, droop Zijn bloed dwars door een rotsspleet naar beneden. Het bloed van Jezus zou zijn weg gevonden hebben tot op het verzoendeksel. (7) Want de Ark was precies onder de locatie van het kruis in een geheime grot verborgen. Veel archeologen en wetenschappers twijfelden aan de bewering van Ron Wyatt. Zelfs de Israëlische Archeologische Dienst, Israel Antiquities Authority (IAA) heeft de bewering van Wyatt meteen verworpen. De Israëlische archeoloog Joe Zias van IAA heeft verklaard dat Ron Wyatt noch een archeoloog was, noch heeft hij ooit legale opgravingen in Israël of Jeruzalem gedaan. Om opgravingen te doen, moet men tenminste een certificaat in de archeologie hebben. (6) Ron Wyatt had geen certificaat bij zich en was daardoor niet gekwalificeerd. Toen aan Ron Wyatt gevraagd werd waarom hij dan geen bewijzen gaf van zijn opzienbarende ontdekkingen, antwoordde hij:"God geeft mij daarvoor geen toestemming, omdat de tijd daarvoor nog niet aangebroken is." Zéér terecht! Zijn opmerking is juist, omdat de tijd inderdaad nog niet aangebroken is, nu de strijd om Jeruzalem ontbrandt gezien de huidige ontwikkelingen. De Arabische Revolutie heeft niet alleen geleid tot val van oude pro-westerse en dictatoriale regimes, maar ook tot installering van nieuwe islamitische en op Sharia geschoeide regimes waardoor het net om Israël verder sluit. 

De tijd is echter nog niet gekomen dat de Ark van het Verbond gevonden zal worden. Zowel liberale als conservatieve, maar ook religieuze Joden en Evangelisch-protestantse christenen verwachten op grond van Ezechiëls profetie dat een Derde Tempel in Jeruzalem zou komen, als die dan wordt opgericht door de Messias. Sommige Joodse en protestants-christelijke groeperingen streven ernaar zelf een derde tempel te bouwen, al dan niet met verwijdering van de al-Aqsamoskee en de Rotskoepel. Met het oog op Israëls staatsveiligheid en de rechten van verschillende bevolkingsgroepen in Israël blokkeren de Israëlische regering en rechtbanken regelmatig protestacties en initiatieven van diverse organisatie, die voor de bouw van de Derde Tempel ijveren. (4) Ook is de tijd voor de bouw van de Derde Tempel niet aangebroken. Het ontgaat zéér véél christenen wel wat Yeshua (Jezus) zegt over Jeruzalem. Bij Zijn intocht in Jeruzalem weende Hij om de toekomst van de geliefde stad. Hij voorzag de verwoesting van Jeruzalem dat in het jaar 70 na Chr. inderdaad gebeurde, en zei letterlijk dat Jeruzalem nog steeds vertrapt door de heidenen is. Vandaag is Jeruzalem vertrapt door de Palestijnen, de Arabische islamitische landen, de Verenigde Naties, de Verenigde Staten, de Europese Unie, het Vaticaan en verschillende christelijke groepen die in Gods ogen heidenen zijn. Echter zullen de dagen van de heidenen bijna geteld zijn, zoals Jezus voorzegde:

"Jeruzalem zal van de heidenen vertreden worden, totdat DE TIJDEN DER HEIDENEN VERVULD ZIJN." 
Lukas 21:24b (Statenvertaling) 

De vondst van de Ark van het Verbond en de herbouw van de Derde Tempel zijn alleen mogelijk, als de tijden der heidenen vervuld zijn en Jeruzalem de hoofdstad van het Messiaanse vrederijk zal worden. Het kan alleen geschieden wanneer de Messias Yeshua komt. Waarom de Ark van het Verbond nog altijd niet gevonden is, heeft God een zéér goede reden. Net zoals Hij ook een zéér goede reden heeft het lichaam van Mozes in een geheim locatie te begraven. Juist in verband met Roomse, islamitische en maçonnieke (en nog vele andere politieke en religieuze groeperingen)  occulte en afgodische gebruiken en relikwieën blijkt de oneindige wijsheid van God dat Hij Mozes in het geheim had laten begraven (Deuteronomium 34:6), want Mozes is tot de huidige dag nog altijd vereerd door zowel Joden als christenen en moslims! Veel religieuze groeperingen achten hem nog hoger dan Jezus! Het zou veel erger zijn, wanneer zij één van Mozes' beenderen zouden vinden en als relikwie gebruiken zoals de Lijkwade van Turijn! Ook zouden verschillende religies zoals het Roomskatholicisme en de islam aanspraak maken op het lichaam van Mozes! Het gebeurde al eerder in een geval, toen de aartsengel Michaël met de duivel twistte over het lichaam van Mozes (Judas 1:9). Hetzelfde zal zeker gaan gebeuren, als de Ark van het Verbond gevonden wordt. De vondst zal ongetwijfeld een aanleiding tot bloedige conflicten tussen religieuze groeperingen, zowel de Joodse als de christelijke en de islamitische, en mogelijk een wereldoorlog geven. Daarom laat de God van Israël, zo wijs is Hij wel (!), beslist NIET toe dat men de echte Ark van het Verbond zou vinden. 

Daniel Gwetzman schreef dat de tijd voor de vondst van de Ark nog niet rijp is. De tijd van de Messias is nog niet aangebroken. Die zal aangekondigd worden door grote gebeurtenissen in de hemel. Er zal een grote en ware verandering in de wereld komen. Ten dien dage krijgen we allemaal als bruidsgeschenk de 'Kennis van God'. Dit houdt in de erkenning dat God Rechtvaardig, Liefdevol en Getrouw is en dat Hij hierin behagen schept. Zijn belofte van trouw is eeuwigdurend. 

"Te dien tijd zullen zij Jeruzalem noemen, des HEEREN troon; en al de heidenen zullen tot haar vergaderd worden, om des HEEREN Naams wil, te Jeruzalem; en zij zullen niet meer wandelen naar het goeddunken van hun boos hart."
Jeremia 3:17 (Statenvertaling)

Het doet er niet toe waar de Ark van het Verbond gebleven is. De Ark hoort geen plek in de ware godsdienst te verdienen, zoals de Israëlieten dachten in de koperen slang een ware godsdienst gevonden te hebben en aanbaden deze koperen slang, omdat die genezing bracht, toen hun voorouders in de woestijn gebeten werden door de slangen. Koning Hizkia maakte een einde aan de afgodische aanbidding van de koperen slang en liet hem stukslaan. De Bijbel herinnert ons er aan dat de koperen slang een voorafbeelding was van de wijze waarop de Messias Yeshua verhoogd zou worden. Het kruis van Christus op Golgotha heeft zijn bestemming volbracht, net zoals de koperen slang haar bestemming heeft volbracht. De Ark van het Verbond heeft ook zijn bestemming volbracht, toen de ware Hogepriester Jezus Christus ofwel Yeshua HaMasjiach door Zijn eigen bloed in het Heiligdom eenmaal ingegaan was om eeuwige verlossing voor de mensheid te bewerkstelligen. De ware godsdienst vindt plaats wanneer we God alleen moeten aanbidden in geest en waarheid, omdat God Geest is (Johannes 4:24). Want  er is geen andere naam onder de hemel en op de aarde, dan alleen de Naam van Yeshua waardoor wij behouden moeten worden (Handelingen 4:12). Jezus Christus ofwel Yeshua HaMasjiach, is de Levende Steen die door de mensen verworpen is, maar een hoeksteen, een zeer kostbaar fundament, geworden dat door God uitverkoren is (Psalm 118:22, Jesaja 28:16, Romeinen 9:33, I Petrus 2:7). Want de aanbidding ligt niet in Mozes, de koperen slang of de Ark van het Verbond, dan alleen in Yeshua, de Zoon van God. Alleen door Yeshua kunnen we zalig worden! Om Sions wil zal ik niet zwijgen. God zegene u.

                                                                                        Paul Parker

Het auteursrecht van dit artikel ligt bij AMI en de blogger. Zonder toestemming van blogger Paul zijn vermenigvuldiging, eigen gebruik en publicatie in een ander blog of website verboden.

Bronnen en referenties:

(1) Waar is de Ark van het Verbond? Door Daniel Gwertzman.
(2) nl.wikipedia.org/wiki/Menora, diverse mediabronnen
(3) Israël onze oudere broeder. Door dhr. Jan van Barneveld
(4) nl.wikipedia.org/wiki/Joodse Tempel
(5) De Mysteriegodsdienst van Babylon. Door Ralph Woodrow
(6) en.wikipedia.org/Ron Wyatt
(7) Skepsis.nl